skilir ikki, hví arbeiðarafeløgini leggja eftir teimum, sum ikki eru fevndir av verkfallinum. – Hví loyva tey ferðafólkum á flogvøllinum at sleppa útferðir við bussum, og hví sleppa útlendskir bussar í land

var hendingin við svensku stuttleikafiskarunum, sum vóru her fyrr í summar. Vit kunnu heldur ikki loyva okkum at bjóða fólki higar til lands, uttan samstundis at kunna siga teimum við 100% vissu, nær og

allýsa hvat eitt rímiligt gjald er. Verandi lóggáva loyvir ikki jarðareigarum at taka gjøld fyri at loyva ferðafólki í hagan Ferðavinnufelagið heitir á løgtingsfólk um at vera serliga varin, hvørum tey atkvøða [...] eru á einum máli um, at við verandi lóggávu hava jarðareigarar ikki loyvi at taka gjøld fyri at loyva ferðafólki í hagan, hóast har eru fleiri dømir um, at hetta er tað sum verður praktiserað. Við nýggja

stórur partur av bilunum á vegum okkara kunnu koyra væl skjótari, enn lógirnar í allarflestu londum loyva. Fyri nógvum er bilurin so at siga ímyndin av tí persónliga frælsinum, og ein ferðavmarking av bilunum

hvørjum. Tá eg nú omanfyri bæði havi lovprísað stílinum í bókini og innihaldinum, so fari eg kortini at loyva mær at koma við einum vælmeintum ráðum: Læt onkran sakkønan rættlesa bókina, áðrenn næsta útgáva kemur

í hvørjum húsi. Men omanfyri alt hetta við ferðsluni stendur, at vit eftir mínum tykki kunnu ikki loyva okkum at fara ígjøgnum søguligt øki sum Gerðabø. Toftirnar har eru mær vitandi friðaðar. Har mugu

úr Nólsoy aftur, tá ið ferjan var komin til Nólsoyar hetta sunnukvøldið. Strandferðslan vildi ikki loyva fólki og bilum í land, tí tey stúrdu fyri trygdini, og ferðafólk sótu í fleiri tímar – mest sum gíslar

spældum dysti, har serliga servurnar hjá báðum pørtum gjørdu, at liðið hinu megin netið ikki kundi loyva sær at taka sær av løttum.

málið ikki tók alla hesa orkuna. Ein samgonga, sum hevur brúkt so nógva orku uppá eitt mál, kann ikki loyva sær at fara útaftur til sínar veljarar við ?óforrættaðari sak?. Samgongan má onkursvegna fáa málið

fulla rætt til at gera av, hvør ið er tín “vinur”, men var eg so góðtrúgvin at halda, at eg kundi loyva mær at skriva tað. Rætt er, sum tú sigur, at vit eru ikki komnir á gátt hjá hvør øðrum, men vit hava