m. Ikki ber til í stuttum hug­leiðandi ummæli at taka í allar greinarnar. Inger Smærup og Gunnar Hoydal skriva tvær ómetaliga góðar greinar um mentan og list. Tey øtast sum fleiri um, at ongin almennur

at búskapurin kemur at vaksa, og at vælferðin kemur at standa við. ------------ Hildur, kona Høgna Hoydal: Ert tú spent til valið? Ja, eg eri sera spent. Tað er jú alt øðrvísi hesaferð, so ilt er at spáa

Kristina kom í skúla hjá Karini Samuelsen úr Kirkjubø. Skúlin var tá fluttur oman í stovuna hjá Dánial Hoydal og Atu. Hann var húsavørður á tuberklasanatoriinum, sum var í gamla húsinum í Hoydølum, har nú S

gjørdar í býráðnum í Havn og táið fullveldislandsstýrið tók við í 98, kom Finnur á ting fyri Høgna Hoydal, sum gjørdist varaløgmaður um tað mundið, táið føroyingar høvdu sett á skrá ítøkiligar ætlanir um

lokkin. Avdúkar seg sjálvan Aftur leygardagin kemur J.E. við eini grein, har hann sigur at Høgni Hoydal er avdúkaður. Tá eg lesi greinina gerist eg alt meira og meira sannførdur um, at tað er heldur J

vøtnum. Og lat okkum eisini eftir ólavsøku fáa tað at syngja, at vit eru her. Góða ólavsøku. Høgni Hoydal

nýggjari føroyskum bókmentum eftir høvundar so sum Oddvør Johansen, Jens Paula Heinesen, og Gunnar Hoydal. Verk eftir rithøvundar, ið vórðu føddir um aldamótið, verða eisini lisin, til dømis eftir Martin

ber vónina í arbeiðssomum hondum, her er fallið mítt akker. Takk fyri og góða Vestanstevnu. Høgni Hoydal

okkum at velja fullveldi. Og á sama hátt sum í 1906 síggja vit í dag somu tendensir ? sum Gunnar Hoydal einaferð skrivaði í Brá um tjóðskaparstríðið: ?tað.. vóru ein framtaksrørsla, sum vildi vinna rættindi

hjá útbúgvingarpolitikknevndini hjá Landsstýrinum í 1999 (bind 1, s. 74), og í kronikk hjá Kjartani Hoydal í Dimmalætting 30. mars 2006. Um man við politiskum tiltøkum kann gera hesa gjógv lættari at loypa