takka vit fyri eitt ?gott og sportligt kappingarár? og ynskja VB-kvinnunum hjartaliga tillukku við 6-0 sigrinum á KÍ fríggjakvøldið 08.09.00. Vegna NSÍ kvinnurnar Mortan Hansen venjari

serliga spennandi at seyma diddiklæðir, so tað nýtti eg bara gott av, tí eg var einasta ommudótturin í 6 ár. Eftir at vit hava fingið Christinu, tók eg, tá vit komu heim at ferðast, øll tey klæðini hon hevði

Ikki vardi tað meg sunnumorgunin 1. des, 2002, at tað skuldi vera síðsti dagurin, ið vit báðir skuldu vera saman her á fold. Fyri okkum var klokkan 10 ein sunnumorgum ikki tann besta tíðin at fara und

Hóskvøldið 6.apríl andaðist Linhild, bert 46 ára gomul. Hevði júst tá verið og vitjað hana á sjúkrahúsinum, og var á veg heim aftur úr Havn vitandi um, at hon ikki hevði langa tíð eftir her á fold, tá

dagar saman við tær og Dánjali, bert eina viku áðrenn tú fórt heim til Jesus. 7. sept. var tykkara 6 ára brúdleypsdagur, og tit vildu so fegin gera dagin sermerktan. Vit trillaðu teg niðurundir, og settu [...] til fulnar. Harri! 5. Aftanfrá og frammanfrá heldur Tú tvørtur um meg, og Tú leggur hon Tína á meg. 6. At skilja hetta er mær ov undurfult; Tað er ov høgt, eg eri tað ikki mentur. 7. Hvar skal eg fara undan

tú altíð eitt stórt smíl og segði til tað seinasta “hetta SKAL nokk ganga”. Men seinasti dagurin á B6 vísti sjón fyri søgn fyri okkum øllum, hvønn veg tað bar og helst eisini fyri teg góði bróðir og hóast

fyri, nei latið í øllum tað, sum tit ynskja, koma fram fyri Guð í ákallan og bøn við tøkk!” Fil. 4,6. Hetta saman við mongum øðrum ørkum, sum hingu ymsastaðni runt á smoltstøðini, var títt dagliga breyð

giftust og búsettust á Gili, fingu 10 børn, sum ikki var nakað óvanligt tá í tíðini. Finnur var nummar 6 í syskinaflokkinum. Foreldrini hjá Finn hoyrdu til tað ættarliði, sum ikki nívdist av kenslum sum h

Tungir eru dagarnir síðani tú fór frá okkum. Saknurin er stórur. Men eg veit, at vit síggjast aftur ein dag. Vit bæði hava havt nógvar góðar løtur saman. Tú vart stóri-beiggi mín, og hevði meg altíð v

Góða mamma. Leygarmorgunin tann 6. oktobur fer at standa í minnum okkara sum ein sorgardagur. Hendan morgunin sleptu hendur tínar, og ferðin heim í ævinleikan byrjaði. Vit vóru hjá tær, tá tú dró andan