sum hoyrir til hansara prestagjald. Eingin fær lænt kirkjuna til tílík endamál. Hvørki bispar, prestar ella nakar annar. Heri Joensen sigur, at hann vónar, at hóvlig missiónsfólk nú fara at vakna og hugsa

løgtingið sett Ólavsøkudag á hvørjum ári og fær vígslu sína undir krossmerkinum. Enn ganga tingmenn og prestar í skrúðgongu úr tingstovuni og innar í kór í kirkjuni og síðan aftur i tingstovuna. Enn verður hvønn

skrivaði eg, Ólavur Haraldsonur tín boðskap á norska málinum fyri fólki mínum. Á ólavsøku koma nú prestar og fólkavald við embætisfólkum úr ymsum kirkjum og samkomum í halgidómin at lova Harranum við samfeldum

løgtingið sett Ólavsøkudag á hvørjum ári og fær vígslu sína undir krossmerkinum. Enn ganga tingmenn og prestar í skrúðgongu úr tingstovuni og innar í kór í kirkjuni og síðan aftur i tingstovuna. Enn verður hvønn

løgtingið sett Ólavsøkudag á hvørjum ári og fær vígslu sína undir krossmerkinum. Enn ganga tingmenn og prestar í skrúðgongu úr tingstovuni og innar í kór í kirkjuni og síðan aftur i tingstovuna. Enn verður hvønn

ferðafólki vælkomnum í Oynna, er at merkja rásirnar av, sum gangast kann eftir. Har er ætlanin at seta prestar upp við nummari á og so er ætlanin at útflýggja hvørjum ferðafólkið eitt kort við prestunum á, so

vera saman, til deyðin ger skilnað teirra millum. Sum vígsluritualið er orðað, skilji eg væl, at prestar bera seg undan at endurgifta fólk eftir sama rituali. Mær vitandi er vígsluritualið mannaverk og

Her er í hvussu er eingin fríttstandandi kirkjubygningur, sum tú kanst vísa á separat. At munkar, prestar og klerkar her ikki altíð hava verið so samdir og hava tikið boð meistarans so bókstaviliga, vitnar

undirvísir sjálvur í raddarvenjing. Til hansara koma hásar og grovmæltar røddir. Eitt nú troyttir prestar og lærarar. ? Hóast eg helst átti at havt eina rímiliga vitan frammanundan, so fekk eg nógv burturúr

hava vent um og hava tikið við frelsuni, sum bert finnist í Jesusi Kristi (Aps. 4. 12). At enntá prestar og heilar kirkjur mangastaðni standa fram og siga, at vit kunnu liva og hátta okkum júst sum vit