Times slapp 28 ára gamla mamman frá hendingini uttan likamligar løstir. Hon fór út at leita eftir hjálp, meðan pápin royndi at bjarga sovandi synum teirra. Men, hetta eydnaðist ikki hjá pápanum, tí hvørki

byggikostnaði til sethús. Hetta vildi verið ein stór hjálp. Framtíðin hjá teimum, sum vilja seta føtur undir egið borð skal gerast bjartari. Tað er eyðsæð, at hjálp er neyðug og hana er fólkaflokkurin til reiðar

danski statskassin hereftir er stongdur fyri føroyingar tvs. at stjórnin fer ikki at lata føroygum hjálp, um her bráddliga aftur er brúk fyri tí. Stjórnin fer heldur ikki at læna pengar til Føroya ella veðhalda

gjøgnum floymdu holurnar, har teir fleiri staðni kunnu koma upp til vatnskorpuna, og har teir kunnu fáa hjálp frøa øðrum kavarum at skifta iltfløskur. Dreingirnir eru undir bjargingini býttir upp í fýra bólkar

. Orð kunnu verða meiningsleys, og tí meti eg nærveruna sum tann týdningarmesta partin av mínari hjálp, sigur hann. - Deyðin kann vera sera ótespiligur, men hann er í grundini líka natúrligur sum lívið [...] Men eg kann ikki loyva mær at taka synd í mær sjálvum, sigur Jógvan Fríðriksson. Manglar serkøn hjálp Presturin á Gjaranesi saknar ein stovn ella eitt samstarv, sum kann hjálpa fólki at koma aftur á føtur [...] at slíkt samstarv millum annað kundi hjálpt einkjum, sum hann heldur fáa alt ov lítla fíggjarliga hjálp, tá tær missa mannin. - Einkjur fáa bara til tað allar mest neyðuga, og missurin av manninum kann

avvarðandi til systur mína Janu. Hon er ein av teimum krevjandi brekaðu, tí hon má hava umsorgan og hjálp til stutt sagt alt, hon dugir ikki at tosa, ganga, fáa sær at eta og má hjálpast til reinføri. Jana

dagfest 29. desember 2009, og hann hevur 14 daga freist at svara. - Eg havi søkt mær løgfrøðiliga hjálp, og sjálvt um freistin er stutt, so havi eg longu valt at mótmæla uppsøgnini. Eg meti ikki, at eg

ein av okkara raskastu sjómonnum, mangir av teimum ungu á fyrsta túri hava verið glaðir fyri tína hjálp umborð, tú spardi ikki teg sjálvan. Í nógv ár sigldi tú norðuri í Klaksvík við Seglhússkipunum, bæði

1982 og hevur Axel einsamallur røkt gravingina síðan tá. Tey seinastu árini hevur hann tó fingið hjálp frá soninum Jacob Mathias, umframt frá brøðrunum Hans, Jaspur og Jón Anthoniussen á Morskranesi. Eisini

tað tímdi eg ikki, tí eg hevði sæð hvørjum hann hevði skonkt fyri. Sigast kann, at næst eftir Guds hjálp, so áttu vit líka stóra æru sum teir fyri, at vit komu burtur úr tí. Vit vóru á Havnini 24. oktober [...] tríggjar vikur seinni at áleggja landsnevndini at eygleiða málið, og at veita umsøkjarunum neyðuga hjálp. Aftaná kríggið Føroyingar byrjaðu so smátt aftur at rógva út frá landi í Grønlandi í 1949, og í 1950