mánaðir tekur tað til vøran er liðug. Upprunaliga stavar henda orkidé frá Miðamerika, men í dag veksur hon nógvastaðni í tropunum, - serliga á oynni Madagaskar út fyri Afrika. Kendast er ivaleyst Bourbon-vanilja

bað eg løgmann um at verða loystur úr embætinum nakað fyri pensiónsaldur. Men sálin var treiskari. Hon legði ikki frá sær. Rýmdi ikki úr samfelagnum. Væl vitandi, at orðini skuldu vandast - ávís tagnarkylda

jólasøga um tey bæði og vinir teirra. Hóast hendan søgan er millum tær frægastu í jólabókini, so gevur hon ikki eina rættvísa mynd av bókini hjá Oddfríða M. Rasmussen við sama heiti. Eg og synirnir flentu fleiri

eftir Oddfríð Rasmussen, sum Forlagið Sprotin herfyri gav út. Bókin hevur serligt snið, við tað, at hon er smøl sum ein pennahúsi og kann lesast bæði aftanifrá og frammanífrá. Eingin síðutøl eru, og eingin

støðuna betri. Lastin á einum tangaskipi verður ídag ofta “handlað” upp til einar 100 ferðir áðrenn hon kemur fram til endaliga keyparan. Indien og Kina eru millum stórstu oljunýtarirnir ídag, men har stuðlar

koyra fyllibyttur heim. Fínt, lat meg so sleppa út, svaraði maðurin. Men tá ið hann tók í hurðina, var hon læst. Og so gekk heilt galið. Tað endaði við, at hann traðkaði rútin ígjøgnum og læt hurðina upp uttan

Klummuna "Tøgnin rular" hjá blaðkvinnuni Dorit Hansen í seinasta vikuskiftisblaðnum í Sosialinum. Hon skrivar so beinrakið um tøgnina, sum vit føroyingar eru so óførir at goyma okkum aftanfyri.

við undanfarnu dystirnar. Sammett við undanfarnu ferðirnar, tá ið mótstøðan hevur verið størri, enn hon var tað hesa ferð, megnaðu føroysku spælararnir at dekka størri part av vøllinum, enn teir hava gjørt

sindur. Somuleiðis er við skattaintøkuni, sum hevur verið alsamt vaksandi, uttan undir kreppuni, tá ið hon eitt skifti lækkaði munandi. Niðanfyri síggja vit eitt yvirlit um fólkatal og skattainntøkur í Nes

sigur, at hevur samgongan longu hildið lyftið um at lata 240 milliónir í skattalætta tilsamans, hevur hon hildið avtaluna. - So lata vit ongan lætta næsta ár, er tað ikki at bróta samgonguskjalið, segði Ein