Tekstur: Dánjal Højgaard Myndir: Anna K. Højgaard ----- Við kassa nummar 2 situr Sólrun og smílist. Biiip-biiip, sigur kassaapparatið. – Soleiðis ljóðar tað dagin langan, sigur hon blídliga, meðan [...] Saman við hennara egnu familju hava tey ein avgerandi lut í, at tað gongur kortini, tá tímalønin hjá Sólrun ikki røkkur til. Og kontan vísir minus. Vánaligt gjaldføri Við eini arbeiðsløn, sum sveiggjar millum
Sól og summar er fyri framman, og bæði her heima í Føroyum og í frítíðini uttanlands tørvar okkum sólkrem. Men tað er ikki bara bara at finna fram til tað sólkremið, sum er best fyri vaksin og børn. Ti
um summarið ikki verður gott? Nei, tað ávirkar meg ikki beinleiðis, men eitt gott summar við nógvum sóldøgum er fantastiskt. Ein gáva úr erva bókstaviliga. Heldur tú, at fólk í Føroyum eru ávirkað av
loyndarmál. Serliga, at stjørnur "liva lív sítt" og "doyggja". Hetta kemur eisini at henda vit okkara Sól, at hon kemur at kølna spakuliga og draga seg saman. Vit læra um supernovaspreingingar, vetrarbreytina
millum 7 og 10 stig. Mikudagin og hósdagin Lot til andøvsgul av landnyrðingi og norðri, 2 til 7 m/s. Sól og yvirhøvur turt. Hitin millum 10 og 13 stig, um náttina millum 6 og 10 stig.
kenslur alt mítt Eg Myrku skýggini krøktu seg í meg Sugu meg inn í myrkrið onkið. Kanska er ongin sól til? Kanska er ongin eydna til? Kansk eri eg ikki til? Kanska er hetta bert ein dreymur? Gævið Gud
kallaðar The land of maybe, var avgjørt ikki gjørt til skammar, tí allur dagurin var ein blanding av sól, regni, vindi og enn meiri kaosi. Í veruleikanum manglaði bert at tað fór at kava, men so illa stóð
virkseminum, tá hava Føroyar allar møguleikar fyri at spretta á mongum økjum. Eisini hóast ymisk tekin í sól og mána kanska sýnast heldur døkk fyri tíðina - tíbetur eru eisini onnur tekin á himmalhválvinum og
Nógv tekin eru í sól og mána, at føroyingar ikki fara at fáa ta stóru fótbóltsupplivingina frammanfyri sjónvarpsskýggjanum í morgin. Eftir tí sum frættist, so fer ungarski Márton Fülöp helst at verja málið
á foldum Hvør dagur sum dropar í tíðurnar hav hvør løta úr ókendum kemur brátt kvøldar í vestri og sól fer í kav og deyðin at hjartanum nemur Nú hvílir tú frægi í døggvátu lág og slept hava harðballnar
