Hóast tað ikki kom heilt óvart, so var tað tungt at fáa deyðsboðini av Kurt Joensen. Kurt var ættaður úr Kollafirði, sonur Jógvan og Elsebeth Malenu Joensen úr Húsinum. Kurt kom til Fuglafjarðar í 196

hon árarnar inn og eitt hendingaríkt lív sløknaði. Føðingardagsheilsanin bleiv tí til seinkað minningarorð. Davina hevur upplivað nógv í ymsum londum, har hon hevur starvast sum sjúkrasystir, ella sjú

Týsdagurin 23. oktober er mær tann týsdagurin sum hevur veri mær tann tyngsti. Dagurin byrjar sum ein vanligur gerandisdagur, tó so at eg eri sera illa fyri hendan dagin, havi verið í Klaksvík í nakra

Vit høvdu altíð nakað at snakka um - familju, politikk, samfelag, mál, søgu og ikki minst hava og plantur, og alt tað, sum vakurt var. Dan hevði í Fuglafirði, har hann búði, ein sera vakran og vælhild

Nú henda dagin bórust deyðsboðini av Dan Reinert Petersen, fyrrverandi løgtingsmanni úr Fuglafirði, sum 75 ára gamalur hevði lagt árarnar inn. Lívstráðurin rakk ikki longur, eftir at hann nú í nøkur á

Í dag, er eitt ár liðið, síðan vit vóru úti í Pálsstovu og hátíðarhild tykkara gullbrúdleypsdag. Nógv vóru komin at heiðra tykkum hetta kvøldið. Tit riggaðu so væl bæði, tað vóru øll sannførd um. Eitt

Christian og eg vóru starvsfelagar umborð á Norrønu í umleið átta ár, og vit komu at kennast rættiliga væl, og vit høvdu tað ógvuliga gott saman. Vit vóru ikki altíð líka samdir, men vit virdu hvønn a

Enn í dag, ein góðan mánaða eftir at Christian andaðist, kennist tað sera tungt at hugsa um, at hann ikki er ímillum okkum longur. Christian var eitt menniskja við nógvum talentum og góðum eginleikum,

Nú hann andaðist var hann tó veikur og »ikki tann sami Karl« sum hann sjálvur tók til, tá vit prátaðu saman við døgverðaborðið, tá eg slapp at gista har úti í Purkugerði á Ólavsøku. Eftir situr Greta,

Eitt klams við portrinum, nøkur blíð orð til Bob, og so opnaði hon úthurðina. Sum vársólin, ið kastar sínar heitu geislar inn í hvønn krók, fylti hon rúmini har hon kom. Hon var upptikin av at taka ti