Jacobsen. Rækjuvinnan, sum áður dróg reyðargull til Føroyar, er í svárari kreppu, og spurningurin er, um hon stendur til at bjarga. Eitt uppskot liggur í tinginum frá andstøðuni, og hóast Óli Jacobsen ikki sigur
kelda við Sosialin. Tey tora snøgt sagt ikki at ganga eftir ávísum vegastrekkjum í Miðvági, sigur hon. Tey verða umgyrd av trimum-fýra leysum hundum, sum nálgast uppi á teimum. Og eingin veit, hvør endin
ikki eins væl kunna verið til arbeiðis? Eg skal ikki lovprísa privatlæknaskipanum í øðrum londum, tí hon er dýr og ger mun millum rík og fátøk, men ein sannroynd er tað kortini, at har taka læknanir sær væl
fingið eina fyritøku sum Siemens at selja forritið, er eisini ein fortreyt fyri at tað skal eydnast, tí hon er stór og sterk og marknaðarføringin er so dýr, at tað er næstan vónleyst hjá eini fyritøku sum okkara
hann var tá ið virkið byrjaði seinast í sjeytiárunum, hóast framleiðslan er meiri nýmótans nú, enn hon var tá. Hann heldur, at ein styrki hjá Vaðhorn er, at tað er eitt virki, sum bara arbeiðir saltfisk
Herfølge ? at varðveita oddasessin. Víst verður á, at breiddin hjá Esbjerg er ikki tann sama, sum hon er hjá stóru feløgunum í høvuðsstaðnum. Í Esbjerg eru sera týdningarmiklir lyklaspælarar. Ein av teimum
heimabanka, og tær royndirnar vísa, at slíkar skipanir verða nógv nýttar. Heimasíðan er gjørd soleiðis, at hon ikki skal vera tung at taka niður, og tí skuldi tað ikki tikið so langa tíð at greiða síni ørindir
Fyri flest allar føroyingar hevur fyritøkan P/F Valdemar Lützen altíð verið til, hon er nevniliga ein av teimum elstu í landinum. Fyritøkan er stovnað fyri næstan hundrað árum síðan, í 1904, og verður
á. Ein langur, men sera hugtakandi biltúrur er komin at enda. Og niðurstøðan er uttan nakran iva hon, at Desert Road undantikin, so má Ný Sæland sigast at vera eitt paradís á jørð.
tubbaksroyki sníkir seg inn í nasaborarnar. Væl goymt í einum bakgarði, liggur Musikcaféen í Århus. Hon sær ikki út av nógvum, men røðin av fólki uttanfyri leggur upp til, at í kvøld skal okkurt henda. Inni
