eftir hesi fimm árini. Eg haldi eisini, at leiðslan fyri ein slíkan stovn skal skiftast út, so at hon ikki situr alt ov leingi. Tað er neyðugt, tí annars fær mann eitt alt ov einstáttað Listasavn. Hugsar
“NIÐUR VIÐ STAÐNUMHARVITØLLKOMAFRÁ UPP VIÐ DINGDONGUNUM” “NEI UPP VIÐ STAÐNUMHARVITØLL…” “LUKKA NEVIÐ HON SJÁLV” “DINGDONG DINGDONG DINGDONG.” ”STAÐIHARVITØLL…” “DINGDONG…DINGDONG.” Soleiðis rungar í Sirk
andstøðuni á Gamla Apoteki. - Samanumtikið er tað mest sannlíka, at ABC-samgongan heldur fram, tá hon nú hevur initiativið. Men fleiri aðrir møguleikar eru at fáa eyga á, og tað undrar meg ikki, um komandi
avbjóðaranum, at nú skalt tú vænta tær bank. Og í so máta var vendingin kanska rættiliga beinrakin. Men hon vendi nú skeivt, tí tað vóru ikki okkara, sum góvu nøkrum bank. Heldur var dysturin ein ímynd av, tá
saman við Halli. Alis, kona Ragnar, var fyriskipari og frásøgufólk. Óneyðuga fjálturstungin gekk hon til og frá. Við sanginum “Mansion on the Hill” kom Ragnar – einastu ferð – gjøgnum ljóðmúrin og fekk
« (Eivør Pálsdóttir). Um Sissel Kyrkjebø hevði gjørt á sama hátt við einhvønn búna í Noregi, hevði hon uttan iva fingið sekt. Sjálvt havi eg altíð hildið, at heitini tjóðveldi og tjóðbúni hava ljóðað sera
vatnið ikki slapp at renna frá. Men nú greiða er fingin á, hvussu skipanin hongur saman, og hvussu hon virkar, vita vit betur. Hann sigur, at enn er full greiða ikki fingin á, hvør orsøkin er til, at p
almennu jørðina í Føroyum. Í løtuni er henda jørð ein kleppur fyri tað almenna, men so títt og knapt hon verður einskild, kemur lív í. Við trygd í henni fer at bera til hjá eigarunum at reisa kapital. Teir
verða bygd uttanlands, og hesi fjósini tí fóru at hvørva so líðandi. - Ja, støðan er í veruleikanum hon, at tað er als ikki loyvt at byggja slík fjós í dag. Neytini hava higartil staðið bundin í sínum básum
onki hevur verið í Eydnuni, og nú gera vit eina roynd við hesi postarenning, sigur Mariann Hansen. Hon leggur afturat, at tað vera ymiskir figurar til hvønn postin. Ein løgin kokkur er ein av teimum og