føroysku landoddarnar í Keypmannahavn í 1956. Tann næsta stóra framsýningin av føroyskari list uttanlands var í Listasafni Íslands í Reykjavík í 1961. Bæði íslendsku vinir okkara og vit hildu, at nú var
Føroyski træbáturin hevur altíð vakt ans, eisini uttanlands, og á ólavsøku í fjør kannaði ein norsk kvinna, sum var í Føroyum sum ferðafólk, sær ein føroyskan bát. Tað var í sambandi við, at felagsskapurin
kann liva einasamalt og avbyrgd frá umheiminum. Vit hava brúk fyri vitan, og hon er at finna uttanlands, eitt nú til gransking, undirvísing og menning á ymsum økjum. Eisini er neyðugt at samstarva á
mest arbeiði av sær. ?Teir avreiða allan fiskin í Føroyum og tað fer at kalla ikki ein stertur uttanlands. ? Harafturat verður allur fiskurin virkaður í Føroyum tí tað verður onki flutt óvirkað av landinum
framsýningum, harímillum á Ólavsøkuframsýningum, Norðoyastevnuframsýningum og eisini á framsýningum uttanlands. Bernhardina heldur, at hesin hevur góðar gávur, og sigur hon, at heilt fitt eisini verður keypt
vit ráða yvir í dag. Tað verður sjálvandi neyðugt at fáa til vega nakað av amboðum og maskinum uttanlands, men menningin skal í høvuðsheitum koma gjøgnum samskipan og skal henda í tann mun, ið tørvur er
og tað er Regin Vágadal, sum hevur givið Føroyum og føroyingum so ómetaliga nógva og góða umrøðu uttanlands. Bar ikki til á ólavsøku Tey trý undanfarnu árini, sum skipað hevur verið fyri at gerast Føroya
um vit vilja hava ágóða -í víðastu merking- av hesum sjálvir, ella um vit skulu avreiða virðini uttanlands. ? Hjá okkum snýr tað seg um ein sera átrokandi tørv at menna tann teknologiska førleikan í Føroyum
í nakrar vikur vant og fyrireikað seg til seinna umfarið. Undanfarin ár hava fleiri feløg verið uttanlands, men okkum kunnugt hava allar fyrireikingarnar í summar verið heima á landi. VB-HB Ion Geolgau
møguleikin er sjálvandi, at skipini verða seld, tí tey eru so miklið góð at marknaður er fyri tey uttanlands. Jósup Henriksen sigur, at fyri teir sjálvar kann tað fyri so vítt gera tað sama. ? Men tað var