tí løgmaður lovaði nakað, sum hann ongan tíð ætlaði at halda. Og so kundi Bjarni yppa øksl, hann visti at vinurin Jóannes altíð var til reiðar at verja hann. Og nú ætlar sami landsstýrismaður at humanisera

fyri ta viðferð, hann fekk. Hansara “brotsverk” var, at hann hevði kravt og fingið sín rætt. Hetta visti DV alt um. Samstundis vórðu settir fram Kringvarpinum nakrir ítøkiligir spurningar, um hvussu hesi

Spurdur, hvørt VB arbeiddi við nakrari tilgongd til komandi kappingarárið, segði Bjarni, at hann visti ikki, hvørjum »teir« arbeiddu við. Og sjálvur váttar málverjin eisini, at hann nú er givin. - Tað

aftanfyri føroyavinin Mikkel Leicht, sum í fleiri førum hevur verið til kappingar her á landi. - Eg visti, at eg nokk fór at blíva nummar eitt ella tvey. Tá avtornaði skuldi eg vinna tvey øvilsir, fyri at

síni tíð kom til Klaksvíkar var tað fyri at vera í handlinum úti í Klaksvík hjá Jens Sofus, so hon visti, hvat tað snúði seg um, tá ið hon giftist niðan á Heygar, og tey bæði settu búgv í góðum grannalagi

hann vera heima, tí mamma hansara varð vorðin somikið sjúk. Omman hevði fingið krabba, og læknin visti ikki hvussu ráðiligt tað var, at verða burturi í upp til eitt ár, um hann vildi verða um hana. So

var omana frá byrjan. ##med3## -Tað var ein góður og harður dystur, sum eg havi glett meg til. Eg visti hvat fyri uppgávu eg hevði. Í fyrstu rundu fór beint eftir honum, og eg føldi at eg vann runduna.

Virði og mál hansara umfata í stóran mun tørvirnar og ynskini hjá ungum. Hví akkurát Javnaðarflokkin, visti hann ikki reiðiliga. Hann bleiv spurdur og tók av, tað eru hansara virði og mál, ið liggja frammaliga

í Eystlaks, so at tað ikki ávirkar raksturin aftur. Tað var ein vælgjøgnumhugsað avgerð og hetta visti Framtaksgrunnurin eisini av, leggur hann afturat. ? Men hetta hevur onki við raksturin á Fiskasøluni [...] ár. Ein orsøk til tað er, at virkið í Hvalba hevur havt eina trupla byrjan. Leiðslan í Fiskasøluna visti av at virkið í Hvalba fór at verða tungt, men vit trúðu framvegis uppá, at vit kundu venda skútuni

veðrið seg at vera supergott og at eingin vindur var. Meðan eg rann, fylgdi eg sjálv við tíðini, so eg visti at enda, at tað kundi eydnast mær at taka metið. Hetta hevði ordiliga nógv at siga fyri meg, tí tað