at fáa í Grønlandi. Árliga veiðan var 3-4.000 tons. Men sum frá leið minkaði fiskiskapurin, og fiskurin gjørdist meira smáttfallandi. Hesa tíðina gjørdust grønlendingar, sum rímiligt er, størri og størri
edum umframt hjálparlæknum, terapeutum o.ø.). Hetta er nógv tann mest kostnaðarmikli parturin av allari endurmenning, sum als ikki verður tikin uppá tungu í frágreiðingini. Skal lóg ásetast
fylkisvalið fyri tveimum árum síðani, vísti, at Arbeiðaraflokkurin er nógv tann best umtókti flokkurin millum innflytarar. Ikki minni enn 53 prosent av veljarum úr londum uttan fyri Vesturheimin atkvøddu
, tá ætlanin “Havnin í framtíðini” varð gjørd. Sambært hesi ætlan, sum Landsverkfrøðingurin og kommunan tá samdust um, vóru ikki færri enn 8 vegaíbindingar av síðuvegum á leiðini frá [...] kann eisini bara staðfesta, at hon fær sjáldan sakligar grundgevingar frá Landsverk, og hugburðurin tykist at vera sum í skemtisendingini fyri nøkrum árum síðan, har Esmar segði, “kann vera, tit hava
verður so til moskuna í Mekka, har rennast skal sjey ferðir kring Kabuna, og innmúraði svarti steinurin í henni skal hava ein koss. Seinni verður runnið millum heyggjarnar Safa og Marwa. Tá tað er av
verður so til moskuna í Mekka, har rennast skal sjey ferðir kring Kabuna, og innmúraði svarti steinurin í henni skal hava ein koss. Seinni verður runnið millum heyggjarnar Safa og Marwa. Tá tað er av
væl fyri. Hetta gjørdist tann kendi handilin hjá Jacob Lützen við Áarvegin. Ovaru hæddina nýtti sonurin Valdemar til íbúð, inntil hann bygdi húsini í Rættará seinast í 1920-unum. Jákup var farin um tey
nevnt sum sjálvan eksistensin hjá Sosialinum – og um tann broytingin ikki varð gjørd, so hevði Sosialurin liðið blaðdeyðan. Hendan tilgongdin byrjaði longu í sjeytiárunum og varð endaliga staðfest, tá J
og ta: er einki at ivast í t!dninginum, sum teir bá:ir hava havt fyri føroyska list, heldur forma:urin. Hann sigur ví:ari, at ta: í grundgevingunum fyri, at Ingálvur av Reyni skal hava vir:isløn, millum
her lá so væl fyri, at vit sóu glæmuna frá húsum av. Í komandi parti greiðir Janus frá, tá ið hundurin hjá teimum bjargaði lívi hansara. Eisini er frásøgn hjá Jørgen Falk Rønne um eina hvítusunnuútferð
