etiskar og trúarligar metingar, kann vera nærri teirri tilbiðjan, Gud vil hava, enn nógvar frómar bønir í kirkjuni? Taka vit leiklutin sum Guds tænarar í álvara, eru tey, sum keypa, tilsamans ein óføra sterkur

Tekstsitat: At drekka Helst eri eg fullur, men eg eri í hvussu so er ikki býttur. Fanin er ikki til, bara Gud tá ið hann er fullur. Eg havi ongan trupulleiki av at drekka, uttan tá ið onki fái at drekka. Klaverið

livsens nærende og forfriskende kilde, thi det er dog den, der gør et menneske til menneske, skabt i Guds lignelse!« Í hugleiðingum, sum William Heinesen gjørdi sær framman undan útgávuni av »Det gode Håb« [...] finnur gravarin Faramod í fjøruni eitt skrín við einum dýrabærum hálsprýði. Harra Peder biður hann fyri Guds sakir ikki vísa nøkrum tað, og alla skaldsøguna á tamb bíðar lesarin eftir, at hesin gripur skal fáa

stendur hetta sum eitt undur. - Eg minnist satt at siga ikki, hvat eg gjørdi, men havi ta trúgv, at Gud var við mær, eisini her. Dávur Davidsen situr hugsunarsamur og lurtar eftir sær sjálvum. Vit eru til

nakar, at kirkjan ikki skal taka støðu til aktuell politisk mál? At politikkur ikki skal dragast inn í Guds hús? Well, Tórður Jóansson ætlar so ikki at spæla eftir hesum reglunum. Tað slær hann rimmar fast [...] , so skulu eg og øll kristin eisini ákærast fyri allar teir ræðuleikar, sum kirkjan hevur framt í Guds navni. Og so skulu øll borgarlig forrestin eisini taka ábyrgd fyri øllum tí, sum vesturlendsk imperialisma

ganga upp og fáa tað ongantíð. Teir gloyma tann størsta og mest umráðandi brøkin, hin altvaldandi Gud. Ja, teir kunnu læa, og teir hava læið, men láturin hjá teim flestu eystanfyri man vera tagnaður, og [...] sínum ríki, at ein mátti vinna á honum við "friðarligum demokratiskum politikki og við samráðingum". Gud forbarmi seg fyri bláskygni og vitloysi ? ja, fyrigev mær at eg tosi so beint fram, tí annað eru hesar

og ansaði eftir. Tá tú hevði verið inni í tríggjar minuttir, so varð tú koyrdur út aftur. Tað veit Gud, tað er sannheit, tað passar sum eg sigi og her sita vit í tímar, sigur Jákup av Oyri. Hinir lurta

endiliga hendir nakað jaligt í hesi óndu verð. USA hevur við hesi grundlógarbroyting aftur vent sær til Gud. Hetta síðsta sigi eg við einum ironiskum undirtóna !! Eg má spyrja meg sjálvan, um tað veruliga eigur

menniskju hava skrivað um Gud. Gud er óheftur av teimum tekstunum. Spurningurin um Guds eksistens er ikki søgukritiskur, men filosofiskur. - Orðaskiftið her hjá okkum er ofta ov einfalt. Vit skulu kjakast [...] Viðmerkingar. Røður. Bøkur um løgtingssøguna. Bókarøð um Klaksvík. Bók um Adressumálið. Bókin “Guds orð ella orð um Gud”. Og nú hevur hann aftur latið eina bók úr hondum. Søgukritisk bók um tey fyrstu jólini [...] Bíbliuna snúgva seg ikki um Gud ella trúgv, men um tað, sum teksturin við skilvísum vísindaligum háttaløgum kann metast at kunna bera. Bíbliukritikkur snýr seg ikki um Gud, men um tekstirnar, sum menniskju

í ein, til at gerast sjálvur seg, og hetta okkurt er Gud. Í nærum allari aðrari lívsheimspeki, serliga hjá Sartre og Camus, er menniskja, uttan Gud (uttan hjá Buber, Marcel og Frankl), og sett í eina støðu [...] Men henda uppgáva er bert gjørlig, um vit vilja fyrihalda okkum til tað vald, ið skapti okkum, ið er Gud. Kierkegaard, eins og teir ið eftir hann gingu, setti sítt álit á einstaklingin, tá mongdin og bólkar [...] leiklut í heimspekini, men hin parturin av lívsheimspekini, m.a. Nietzsche helt á at prædika um at Gud er deyður, og at menniskja tí átti at uppgivið hesar vranghugmyndir og virði, ið bert leiða til lí