hjá samgonguni« til síni. Sum nú er, er tað bara politikkurin hjá Fólkaflokkinum, sum sæst aftur. Um Sambandsflokkurin – og kanska eisini Kaj Leo Johannesen – ikki kenna sín ognarlut í
Hetta var óhugsandi bara fyri fáum árum síðani. Og vit skulu ikki meira enn eini 20 - 30 ár aftur í tíðina, so var loyvt at roykja í skúlagarðunum í ávísum barnaskúlum, har lærararnir vóru
Tað var við serligum spenningi, at vit settust at lurta eftir løgmanni nýggjársaftan. Ikki tí, at hann ikki hevur roynt tað áður. Hetta var jú hansara fjórða nýggjársrøða. Men tað serliga hesaferð
Kjakið um at privatisera restina av Atlantsflog, ella um landið skal keypa selda triðingin aftur ber boð um eina óbúna politiska skipan, sum ikki megnar at halda eina politiska stevnu. Ella
Bjarne Corydon sjálvandi av. Tí er lagað manni hjá honum at siga nei, til at prístalsviðgera við afturvirkandi kraft. Úrslitið verður tískil uttan iva, at Jørgen Niclasen í kvøld kann kom heim av
øllum førum vist, at fleiri góðar kreftir mugu arbeiða saman í hesum máli, til tess at fáa gongd aftur í virki og skip sum skjótast. Ein annar trupulleiki, sum kemur í kjalarvørrinum á kreppuni hjá
skuldi vera yvirhøvur. Kanska er tað samfelagsbúskaparliga skilagott at halda so mikið aftur, men um tað eru búskaparfrøðingar ikki samdir. Javnaðarflokkurin hevur einaferð
i. Og tað er bara gott. Tað er gott, at ungfólk hava áhuga fyri politikki, tí vit mugu ikki koma aftur í ta vanlukkuligu støðuna frá nítiárunum, tá »politikaraleti« valdaði - tá fólk vóru so troytt
uppá, at fólkini - við og uttan fjølmiðlaútbúgving, duga alt ov illa føroyskt. Og eg kenni tað aftur. Tá eg kom í studentaskúlan í 1983 søgdu lærararnir har, at vit sum heild dugdu ov illa føroyskt
spyrja Helle Thorning-Schmidt og Bjarne Corydon, um vit ikki kunnu fáa tær 130-200 milliónirnar aftur – sum vit ikki hava viljað havt síðstu átta árini. Fólkið valdi fullveldi og Tjóðveldi frá. Og
