missionera. Hetta er persónligt. Soleiðis er tað. Teir greiða frá, at tá ísraelsmenn tóku landið, og nýtt mark varð sett, rýmdu drusar í stórum tali úr bygdunum fram við markinum sýrisku megin. Teir vildu sleppa [...] so hvørt tey fáa møguleikan, greiða teir frá. Fyri at tryggja sær, at tey eru innan fyri ísraelskt mark, um tað skuldi hent, sum tó tykist liggja langt burturi, at Ísrael fer at lata landið aftur til Sýria
missionera. Hetta er persónligt. Soleiðis er tað. Teir greiða frá, at tá ísraelsmenn tóku landið, og nýtt mark varð sett, rýmdu drusar í stórum tali úr bygdunum fram við markinum sýrisku megin. Teir vildu sleppa [...] so hvørt tey fáa møguleikan, greiða teir frá. Fyri at tryggja sær, at tey eru innan fyri ísraelskt mark, um tað skuldi hent, sum tó tykist liggja langt burturi, at Ísrael fer at lata landið aftur til Sýria
sínum, men hon gav eisini nógv. Hon var skemtilig og hittinorðað og var ikki bangin fyri at fara um mark. Kundi møta upp til avgerandi dyst við appilsingulum hári ella onkrum uppaftur øðrvísi. Hon tordi
gjøgnumsúrgaða følilsið hevur mangan kámað útsýnið og skert ta sakliugu metingina..” Kann man seta nakað mark? Og skal man venda øllum tí felagsgermanska bakið, bara tí danskt eisini er partur av hesum? Nei,
Bride og Borough Market. Løgreglan váttar, at hon hevur fingið fleiri fráboðanir um, at ein bilur hevur koyrt á fótgangarar á London Bridge, eins og at løgregglan er til staðar á Borough Market, har fráboðanir
at leggja lunnar undir tær skapandi lærugreinirnar, at vit lyfta og lætta alla somlu tíðina. Minsta mark í einum skúla er, at vit fylgja lógini um skúlan, kunngerðum og lesiætlan. Fara vit út um hesar ræsir
støði á tænastunum til okkara eldru og fólk við serligum tørvi ongantíð má fara niðurum eitt ávíst mark, óansæð hvat! - Bústaðir til lesandi og vardar bústaðir til eldri og fólk við serligum tørvi er eitt
hevur einki við avmarking av talufrælsinum at gera. Hetta er ein spurningur, um tað veruliga einki mark skal vera fyri, hvat ein føroyskur embætismaður kann vera orsøk til. Í hesum førinum er tað ein hóttan
skal tæna teimum øllum, so ella so verða drigin inní. Tað má mann tola. Men slík stríð mugu hava eitt mark. Tey mugu enda onkustaðni. Onkustaðni koma vit útum tað, sum skilir okkum. Uttan fyri munirnar og
undir seinna hálvleik. Vestmenngar vistu nú, at tað so væl og virðiliga var innan fyri møguleikannar mark at vinna við fýra málum, og teir settu alt fyri eitt fulla ferð á. Hjá strandingum var støðan hinvegin