millum 18 og 24 ár. Rúna Sivertsen heldur, at tað skal ikki verða so lætt hjá ungum monnum at fáa koyrikort, sum tað er í dag. ? Eg kundi hugsað mær eina skipan við royndarkoyrikorti. Eg dugi ikki longu nú

seg at í ferðsluni. Men tað er hóast alt í studentaskúlaaldri og har á leið, at fólk fara at taka koyrikort. Og tá høvdu tey ivaleyst havt gott av eini endurnýggjan av tí lærdómi, tey fingu í barnaskúlanum

og kúgan. Hann var kynsliga misnýttur av klokkaranum, og hesin ágangur helt á líka til hann fekk koyrikort. Hann hevði altíð hug Tá klokkaran fór haltandi á krykkum út úr egningarskúrinum, segði hann við [...] honum. - Síðstu ferð hann neyðtók meg var beint áðrenn eg fylti 18. Tað var ikki fyrr enn eg fekk koyrikort, at eg kláraði at flýggja frá honum. Tá kundi eg bara hoppa í bilin og koyra avstað, greiðir Arnbjørn

dugdi at koyra bilin. Johannes Olsen, sum var tann fyrsti, ið koyrdi bilin, og sum hevur fingið koyrikort nummar 1 í Føroyum, hevur eftirtíðin hoyrt lítið um. Tað varð William Plank á fútaskrivstovuni [...] Júst at koyra. Ta fyrstu tíðina var tað tískil bara Johannes, sum koyrdi. Júst Sivertsen fekk koyrikort nummar 2, og koyrikortini fingu teir báðir 23. august 1923. Føroya fyrsti bilur kostaði 5.500 krónur

nøkrum vikum fáa tey koyrikort í eini rasandi kapping millum koyrilærararnar. So skjótt sum møguligt. Nakrar dagar seinni kunnu tey spáka sær inn á Bileftirlitið og taka koyrikort til trailara og harvið

at koyra á prutli og skutara, og nøkur teirra hava kanska eisini vinfólk, sum júst hava fingið koyrikort. Harafturat er tað ein sannroynd, at tey ungu í stóran mun eru umboðað í deyðsvanlukkum í ferðsluni

hevur hann tó etið sissandi heilivág. Tá ið hann hevur sitið dómin, ætlar hann sær at fáa sær koyrikort og at taka 9. flokk lidnan. Álop á samfelagsskipanina Ákærin brúkti ikki vøkur orð í síni lýsing

eru vandamiklir, tað eru flest óhapp á kommunalu vegunum. Harumframt veit ein og hvør sum tekur koyrikort, at eini 90-95 % av øllum óhappum er vegna feilir hjá bilførararum. Men allíkavæl við øktari ferðslu

eru vandamiklir, tað eru flest óhapp á kommunalu vegunum. Harumframt veit ein og hvør sum tekur koyrikort, at eini 90-95 % av øllum óhappum er vegna feilir hjá bilførararum. Men allíkavæl við øktari ferðslu

skulu minnast til, at tá sparikassin varð settur á stovn, vóru eingir skúlar, eingin skuldi hava koyrikort ella pass, og vit livdu yvirhøvur í einum samfelagi uttan skriftmentan. Kravt var, at donsku prestarnir