sambandi við keyp ella umbygging. Serliga hetta seinna er týdningarmikið, skal flotin endurnýggjast. ? Ansa vit ikki eftir hesum, kunnu vit lættliga enda aftur í somu støðu sum í 80-unum, tá gomul skip vóru
góðar spælarar, sum vit mugu ansa eftir, sigur Sigrun. Hon sigur kortini, at tað helst ikki verður talan um at mansverja nakran, so sum nógv onnur lið velja at gera. ? Vit mugu ansa væl eftir øllum bakspælarunum
og sex Í lógini verður sagt, at ikki bara kringvørpini, men nú eisini útvarpið og sjónvarpið ?skulu ansa eftir, at sendingarnar ikki kunna skaða likamligu, sálarligu og siðalagsligu menningina hjá børnum
sera grátt umráðið, tá talað verður um, at ?loyvishavarin til kringvarp (og eisini SvF, blðm.) skal ansa eftir, at sendingar ikki kunna skaða likamligu, sálarligu og siðalagligu menningina hjá børnum og
Nú skal Føroya Banki ansa sær. Tí ger hann ikki tað, er stórur vandi fyri, at allir teir stóru vinnulívs - kundarnir fara at rýma úr bankanum. Vinnulívsfólk eru nevniliga sera illa nøgd við fleiri úttalilsi [...] sjálvum formanninum í reiðarafelagnum, Jákupi Sólstein, sum beinleiðis mælir bankastjóranum til at ansa sær eitt sindur. Rýma úr bankanum Jákup Sólstein sigur bart út, at skiftir leiðslan í Føroya Banka [...] fara at rýma úr bankanum. Føroya Banki hevur so negativan hugburð ímóti vinnuni, at fer hann ikki at ansa sær eitt sindur, kann tað lættliga koma honum aftur um brekkur. Jákup Sólstein sigur, at vinnan er
an at útvega tí vanliga manninum eina inntøka, hann kann liva av. Olgar Mørski ávarar Tórmann, at ansa teir ikki eftir, so fer Punthavn at oyðileggja teimum Framtaksflokkin, tí alt »verður til møsn og
og er nakað ung til at geva av koppi. Og tað er eisini ógvuliga ringt yvirhøvur at fáa nakran at ansa eftir henni. Eg havi spurt á arbeiðsplássinum um longri tíð heima, um tað so skuldi verið uttan løn
1968. Ta ferðina 69 ára gamalur. Um eg sleppi nóg langt út um kirkjugarðsliðið, skalt tú, Óli, helst ansa tær, skulu vit ikki nápa 1,8% frá tær, tá fert tú afturum, tí røddir frá grøvini kunnu rópa hart,
eitt skalvalop landsvegin, og løgreglan stongdi hann. Løgreglan heitti leygardagin á foreldur, um at ansa eftir tá børnini fóru út at spæla. Tvær smágentur, sum spældu tætt undir einum sethúsum, fingu kavan
framvið grønmetishandlinum á horninum har eg búgvi, kom keypmaðurin, sum er úr Turkalandi út, og bað meg ansa eftir at hundurin ikki sletti á vørurnar. Tá spurdi hann samstundis, hvat slag av hundi hetta var
