Olsen og Agnar Joensen somikið gott pláss í hinum endanum, at uppgávan gjørdist mest sum vónleys. Og hon gjørdist púrasta vónleys seinastu fimm minuttirnar. VÍF fór í einum høggi upp á 28-26, og tá Tróndur
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			pasta-sløgini: tortellini, ravioli og canneloni. Góðskan av turkaðum pasta veldst nógv um hvussu varliga hon er turkað og siður er eisini fyri at brúka serligar bronsu-formar í framleiðsluni. Tað gevur serliga
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			Mortan í Hamrabyrgdi sigur: -Vit eiga eina rættiliga ríka og einastandandi matmentan, men kanska hevur hon verið nakað afturlatin fyri umheimin. Báðar vegir. Føroyska matmentanin hevur ikki latið seg ikki ávirka
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			ið. Hugburður avgerandi Kitty May Ellefsen er forkvinna í nevndini aftanfyri Íverksetarahúsið, og hon legði í sínum innleggi dent á, at hóast góðir fíggingarmøguleikar hava ein heilt sentralan týdning
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			indeygað. Men mett eftir fyrstu royndini, so er heilsustøðan hjá HB á leið akkurát tann sama, sum hon var undan skurðviðgerðini í summarsteðginum. Víkingur hevði sína greiðu uppskrift, tá teir komu til
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			Lognberg at gera. Bergtóra H. Joensen og Páll á Reynatúgvu er rúkandi ósamd um Sandoyartunnellina og um hon skal gerast ella ikki. Torbjørn Jacobsen fær eisini dyggar ákoyringar frá nøkrum av sínum starvsfeløgum
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			ið standa sum fjøll. At røddin ikki er hin sama, og ikki heilt klárar at bera eina framførslu, so hon gerst tónleikalig frøði, er onnur søga. Hetta bað Kári eisini lurtarar bera yvir við, og tað er neyvan
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			fólkaheilsukanningin er ein umfatandi kanning av livimátanum hjá føroyingum. Kanningin kallast MARK, tí hon snýr seg um Motión, Alkohol, Royking og Kost. Kanningin fer fram ymsastaðni í landinum. Byrjað varð
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			samstarvi Hetta er fyrstu ferð, at ein slík ráðstevna verður hildin her á landi, og er ætlanin, at hon skal leggja lunnar undir eitt slóðbrótandi samstarv millum norðurlond. Høvuðsendamálið við stevnuni
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			vísti Linda Hesselberg á í proceduru síni, at peningurin í kuffertinum ikki var svenskur, men danskur. Hon helt, at tað kundi tykjast eitt sindur løgi at liggja inni við so nógvum donskum peningi, tá ákærdi