rran, men spurningurin varð, vegna valgið, ikki svaraður, hvørjar ætlanir vóru um at rætta teimum hond, sum mistu hús síni í kreppuárunum, men hóast tað sita eftir við stórari skuld. Hvørjar ætlanir hevur
kopparnar og undirskálirnar og fer at seta teir við síðuna av tallerkunum. - Eg royni at taka eina hond í, tá ið eg havi møguleika fyri tí. Við uppbrotnum ermum og nøkrum fáum sveittadropum á pannuni gongur
spælarin á HB-liðnum, og meðan tað eydnaðist rættiliga væl at pakka Allan Mørkøre inn, gekk ikki so væl í hond at halda Jens Erik frá bóltinum. Av tí sama bleiv HB vandamiklast, tá Jens Erik kundi seta ferð á
hvem kommer der bagfra og forskrækker mig? Segði ein maður, sum stóð har við hamara og meitli í hond. Jens hevði sæð hann fyrr, tá hann plagdi at koma rennandi oman gjøgnum Conradsbrekkuna. Hann var
um, bæði fyri næmingum og lærarum, gongur alt sum eftir ánni. Lærararnir eru valdir við hepnari hond: Mest serfrøðingar við drúgvum arbeiðsroyndum, sum tykjast at hava viðføddar gávur at undirvísa
Men tað tykjast tó ikki vera øll, sum eru heilt so samd í, at dugnalig virkisleiðsla, og ein heppin hond við sodavatni og øli eru einastu orsøkirnar til mest sum óhoyrda fíggjarliga vøksturin, sum Björgolfarnir
Einaferð var hann mætur høvdingi við stórum valdi, men nú var eingin, ið vildi rætta honum hjálpandi hond. Í hesum viðfangi kann eg ikki lata vera við eisini at hugsa um móðurbróðir hansara, Svínoyarbjarna
Hvørt ár doyggja fleiri menniskju fyri egnari hond, enn av kríggi og kriminaliteti. Og hvørja ferð tað hendir, rúgva spurningarnar hjá teimum avarandi, vinum og starvsfeløgum seg upp: Hvat kundu vit havt
pr. omgående? Skal ein lata humanismunnar ómegn ráða, ella skal ein taka alt slíkt upp við fastari hond og klárt og týðiligt signalisera til umheimin, at her í Føroyum eru tað vit føroyingar sum ráða og
Tað var eitt týðiligt mynstur, men kortini var tað onkantíð ein liður í viðgerðini at taka serliga hond um tey, sum heilt týðiliga høvdu mist vónina um at gerast frísk ella hjálpa teimum, sum hóast alt
