sera stór spor á býin nú. Serliga eru tað danir og týskarir, ið vitja býin, og tú sært allastaðni skelti, ið siga »wir sprechen deutch«. Hetta við ferðavinnuni hildu vit verða spell, tí býurin var ótrúliga

Týsklandi. Eina ferð var Kalli, sum var giftur við Nicolinu, mostir míni, í Hamburg. Tá sær hann eitt skelti á eini forrætning við heitinum “Daniel Nolsøe.” Hann gerst sjálvsagt forvitin og fer inn at vita

Porkeri. Sum tað sæst á myndini, var eitt portur um vegin, har ein maður stendur. Við portrið er eitt skelti, og á tí stóð, at har útum var ikki loyvt at hava fólk í lastini á bilinum. Foto: Poul Nolsøe

na, sum skuldi leitt meg út á Stadiongatan. Men líka mikið hvar eg hyggi, so síggi eg ikki nakað skelti, har tað stendur Stadiongatan á. Eg hevði, áðrenn eg fór úr Göteborg, lagt mær ein tíma upp fyri

og langur leygardagur var. Fólk í túsundavís róku í gøtunum. Eg hevði varnast eitt lítið litfagurt skelti uppi yvir einum handli, Pressezentrum stóð á tí. Eg fór inn at forvitnast og fyri at sleppa undan

broyting í løgtingslógarkunngerð um ferðslu lógarbroytingin skal geva heimild at geva út serlig P-skelti til fólk, ið bera brek. Ríkislógartilmæli um broyting í Anordning om ikrafttræden for Færøerne af