antropologi, sum var í Føroyum fyri langari tíð síðani og sum helt, at føroyingar sungu so ljótt: “..hver fugl synger med hver sit næb”. Her havi eg gjørt ymsar melodiir, sum liggja og snúra rundanum lagið í
var alt møguligt at selja, sum til dømis frukt. Eg plagdi viðhvørt at hjálpa Jens við at skrælla fugl og annað slíkt. Her kom nógv fólk inni, tað var ikki bert fyri at keypa. Her komu nógvir kendir havnarmenn
Annars havi eg verið alt við skipi uttan skipari! Vit sigldu eina ferð upp eftir og sóu so nógvan fugl. Vit kasta, tað var farið um midnátt. Teir fingu ikki botn, so nógvur fiskur var. Vit fingu einar
sum innløgubátar. Bæði fyri at fáa at kóka og at greipa, seta sildagørn og tá menn fóru at skjóta fugl. Motorurin førdi við sær at tað nýttist ikki at vera meira enn ein maður umborð. Ùtróðurin vaks aftur
og konan var blíð. Hon var einsamøll inni, menninir í húsinum mundu vera í grind. Tey høvdu havt fugl til døgurða. Hon fór so eftir avlopinum. Tað var í einum stórum steikifati, og hon gav okkum tað at [...] og konan var blíð. Hon var einsamøll inni, menninir í húsinum mundu vera í grind. Tey høvdu havt fugl til døgurða. Hon fór so eftir avlopinum. Tað var í einum stórum steikifati, og hon gav okkum tað at
Vági. Einki møti vegna Hvítusunnustevnu á Tvøroyri. Eysturoyar Gongufelag Túrur verður gjørdur til Fugloyar 11.06 ella 13.06. Báturin siglir av Hvannasundi kl. 08.45. Tilmelding á telefon 295014, 507529
frystur. Uppi á hesum rókum, sum lækkaðu frameftir, hildu so bátaløgini til. Hetta minti ikki sørt um fugl í berginum. Vit vóru seinastir umborð, so vit máttu taka til takkar við hesum plássinum á banjarinum
at steina eftir sílunum! Hetta eydnaðist væl, og nú fingu vit 27 síl. Vit plagdu eisini at skjóta fugl til matna. Um summarið skutu vit lomviga og um veturin álku. Vit skutu eisini havgæs, sum fitt var
en skønne dag oprettede han et apotek, som han gav navnet Tjaldurs Apotek efter Færøernes hellige fugl. Finsen legði sak, men tapti, tí apotekaravirksemi var frí vinna í Føroyum. Finsen fór av landinum
til at hava seyð her. Sjógvurin gav eisini nakað av sær sum rekavið, fisk inni við land og nógvan fugl. Men í 1910 kom ein maður sum kallaðist Thorsteinn Jónsson higar úr Seyðisfirði. Við sær hevði hann
