Blóðbankin. Hann hevur hægstu rentuna. Tey, sum lata blóð, fáa eina pilsnarøl aftaná at styrkja seg við, hon er 4,6 prosent. 2012 gjørdist eisini árið, tá Føroyar stóðu og fullu saman við einum flogfari, sum

ur­nar og keyptu bæði Vinn­u­vitan og Viku­Blað­ið. Nú skuldi Prent­­mið­støð­in út­byggj­ast, so hon kundi prentað gamla Viku­Blað­ið upp á 64 síður í lit­um. Men áðr­­enn út­bygg­ing­in var liðug, fóru

greinina hjá Jógvani sum frágreiðing um søguligar hendingar, men eg brúki hana sum eina leivd frá tí tíð, hon er vorðin til í. Á sama hátt kann eg brúka greinina hjá Josias Matras sum skjalprógv fyri, at tað í

søkja um loyvi uttan at hava útbjóðingarumfar frammanundan. Tað áhugaverda við hesi umsókn er, at hon er eitt tekin um, at vónirnar til at gera olju- og gassfund í føroysku undirgrundini eru livandi eisini

“Gev okkum í dag okkara dagliga breyð” sipar neyvan bara til, at vit fáa mat og drekka her og nú. Men hon sipar eisini til alt tað, sum gevur okkum nýggja orku og fær okkum at liva. Luther vísir nevniliga

skal heiðrast. SMS-skipanin lat upp í gjár, tá tilnevningarnar vórðu kunngjørdar í Sosialinum, og hon verður opin til og við 26. desember. Við at greiða atkvøðu ert tú við at gera av, hvør tónleikari ella

seinasta kommunuval var kvinnuumboðanin í teimum ymisku bý- og bygda­ráðunum í Føroyum aftur lægri, enn hon er í londunum, sum vit annars elska at samanbera okkum við. Hóast miðlarnir hava verið óførir at greiða

nýborna sálin eisini verður kannað eftir at hava hoyrt slíkan jammur fyrsta dagin fyri at vita, um hon framvegis er sum fyrsta dagin. Tey eru so seig, at tey tola seigpíning. Um somu tíð sum stóra frambrotið

menniskjuni koma – soleiðis ljóða boðini frá hægsta myndugleika. Um kirkjan ikki kann myrkaleggjast, má hon tømast. Men í hesum eina tímaum røkka vit at syngja og biðja, prædika og halda eftirmøti. Tað gongur

Hansen. - Hetta er neyðugt, og tað er gott at fáa so góða hjálp sum gjørligt til framførsluna, so at hon riggar í sjónvarpi. Í innleiðandi kappingini sóu vit, at onkur framførsla kiksaði eitt sindur, og so