altíð kjakast um, hvussu rætt og viðkomandi tað er at taka tey uppaftur so nógv ár seinni. Men í hesum føri eigur Føroya fólk at fáa eina frágreiðing frá løgmanni og frá Jørgen Niclasen um, hvat tað
við kolvetni hesar seinastu hundrað metrarnar skilst. Tað er heldur ikki sum í boringini hjá Amerada Hess samtakinum, at man metti seg hava fatur á onkrum longur niðri, tá borað var niður á botn í sjálvum
primera týdningin. Men tað er vert at merkja sær, hvussu sárbærir politisku flokkarnir eru. Í hesum aktuella førinum er sjón fyri søgn, hvussu fullkomliga líka mikið tað er, um tingmenninir fyri
stríðast við. Hetta hevur skapt virðing at eg alment vildi fara út við hesum. Ein sjónvarpstáttur sum hesin kann als ikki geva eina fullgóða mynd av tí ið fór fram, soleiðis hesa ferð, tað sum ikki kom fram
positivt og beinleiðis í prospektinum, at landsstýrið ætlaði at privatisera ein triðing afturat. Við hesum hevur landsstýrið givið eitt lyfti til íleggjarar um, at meirilutin av felagnum skal á privatar
gjørdar, eru ongar reyðar lampur, sum blinka. Men tað er týdningarmikið at finna vísindalig prógv fyri hesum, sigur lívfrøðingurin. Hann sigur, at Náttúrugripasavnið hevur merki á goymslu, og tey hava
viðgera átrokandi mál. Jú, lætta lyndið og hepni skriviháttur Arnsteins sæst væl aftur í bókini – hesum gripi í lýsingini av føroyska gerandisdegnum gjøgnum tíðirnar, og sum eftir ognarlýsingunum fremst
Mentanargrunnin 20 prosent. – Man Bjørn Kalsø hugsa – men ikki tora at siga – at stórur partur av hesum starvslønunum fara til fjant og fjas? Hevði hann sagt tað, so livdi hann upp til fordómarnar
ár. Landsstýrismaðurin heldur kortini, at sum heild er arbeiðsumhvørvið í Føroyum munandu batnað hes seinnu árini. Hann sigur, at yvirhøvur kann arbeiðsumhvørvið í Føroyum samanberast við hini norðurlondunum
Tað má vera gott at vera pensjónistur í hesum døgum, nú flokkarnir kappast um at geva teimum hægri pensjón. Fráfarna samgonga sigur seg hava hækkað tøku upphæddina hjá pensjónistum við 1.000 krónum
