ella okkurt líknandi. Tað var tó ikki verri enn so enn at Mikines hevði roynt at fortalt honum um grindadráp, og hevði hevði verið áhaldsin. Meira hendi ikki í tí førinum. Málaði abstrakt sum 8 ára gamal

føroysku mentanina verri, at vit ikki longur brúka ógvuslig vápn, og at vit rudda pent upp eftir hvørt grindadráp. ? Stóri spurningurin er, um føroysk mentan er nakað sum yvirhøvur skal verjast, og um hetta yvirhøvur

hvalastykki og blóðstreymurin undan hvalinum er avmyndaður sum ein reyður mordari við knívi. Eg hati grindadráp, eg eti aldrin hvørki grind ella spik. Tað smakkar væl, tí at grindahvalirnir eru vøkur og intelligent [...] verið vegatarur, men eri tað ikki, tíverri. Eg havi ongantíð sæð og ætli mær ongantíð at síggja grindadráp. Andstyggiligt djóraplágarí. Ein onnur standmynd, eg minnist, var av Hans Paula og Hjørdis, sum

sjálvum sera spennandi, og tað vóru nógv føroysk børn, sum royndu tað sama. Tey minnast eisini grindadráp á Eystaru Vág, og hvussu grindin varð býtt. Men serliga minnast tey grindakúlurnar, sum vóru lagdar

teirra farnu skúladøgum, og aðrir um hvussu vit mugu liva í nú?inum. Føroyingurin tosar mest um grindadráp og seyðahald, tá spurningar verða framførdir um smáu oyggjarnar. Høvuðsevnið við borðið er tó

verið í Gøtu í 50 ár. Vanligt hevði verið at koyra øsku av torvi ella koli á sjógv í samband við grindadráp, tí hetta skuldi kyrra grindina. Og nú vóru dungarnir eftir hesi 50 árini blivnir ógvuliga stórir

hømuliðuleggurin var einasta forsvarliga vápn, so var tað bert ein stutt tíð á árinum, vit kundu spæla grindadráp. Vit spældu eisini, at vit vóru til skips við slupp. Vit høvdu einar tvær av teimum. Tær høvdu

Og Niclas har jo været en ihærdig Deltager i Færingefolkets slidsomme Dagligliv paa Land og Sø. Grindadráp í Havn De gamle Færinger, som har været med til at opdage en Grindeflok ude paa Havet og har haft

ein fyrimunur, at í Onglandi kenna tey ikki til t.d. bankamálið. - Tey spyrja heldur ikki nógv um grindadráp. Kanska eru tey bara fólkalig. Men tá eg sjálv havi borið tað uppá mál, vísir tað seg eisini, at

myndir standa í grundini ikki mát við hvussu stórur hann verður hildin at vera og so slett ikki grindadráps- og dansimyndirnar, ið hava okkurt tjóðminnafrøðiligt yvir sær. Annars boðar listarliga úttrykkið