ár, men longu er farin út. ? Veruleikin er tað størsta trýstið. Mátin fjølmiðlarnir taka alt upp á. Her hugsi eg serliga um Se & Hør, sum hevur ein undarligan máta at føra fram søgur, greiðir Kløcker frá

at udtrykke min mening om, hvordan et så væsentligt spørgsmål som selvstændighed, bør behandles. Og her tænker jeg specielt på, at man ikke begår de samme fejl, som færøsk selvstændighedspolitik har været

ella í hvussu so er meginparturin av umleið 7000 fólkapensionistunum eru limir í pensionistafelag, so her er talan um størri felag enn Føroya Fiskimannafelag og Føroya Arbeiðarafelag tilsamans, sum skuldi

vøtnini lýst viðv. stødd, dýpi og upplendi. Næsta grein lýsir evnafrøðina í fimm føroyskum vøtnum, og her verður greitt frá øllum teimum ikki-lívfrøðiligu mátunum, so sum taðfalli, fosforinnihaldi, blaðgr

in eftir dystin vera, at nú eru tað fyrst og fremst bronsuheiðursmerkini, sum tað snýr seg um. Og her átti liðið at havt góð kort. Í øllum førum man hópurin teljast millum teir avgjørt sterkastu og breiðastu

leikararnir við hesum merktu, at tað væl kann løna seg at royna, hóast mótstøðan á pappírinum er sterk. Her hava hoyvíkingar í ár havt fleiri tættar dystir, men mest sum hvørja ferð er tað kortini endað við

fleiri skip at vaska og tey flestu, sum fyrst eru vaskað einaferð, venda aftur. - Enn eru tó nøkur skip her um leiðir, sum vit ongantíð hava vaskað, sigur Petur og vónar, at eisini hesi reiðaríir og manningar

lætt at vera fiskifrøðingur í ES, tí har er fiskivinnan ikki lívsgrundarlagið. Øðrvísi er hjá okkum, her alt stendur og fellur við fiskivinnuni. Vórðu tilmælini hjá okkara fiskifrøðingum seinastu árini fylgd

liðini komu út eftir steðgin, fóru teir bláu av álvara at draga frá, og tað stóð skjótt greitt, at her skuldi okkurt heilt serligt til, um dysturin skuldi vendast. Eitt skifti hótti heimaliðið við einum

samstundis sum eisini Smyril fer at flyta nógvar bilar. ?Tá íð bæði íleggjarar og fíggingarstovnar her heima og uttanlands, hava mett,at Norrøna fer at flyta eitt ávíst tal av bilum, ber illa til hjá okkum