ymisk í áskoðanum og lyndi høvdu vit bæði allar okkara dagar gott samskifti, kemiin og fortróligheitin okkara millum passaði onkusvegna bara so væl. Vit svingaðu væl saman , og ofta var meinaleyst spei og
ljós á hesa avbjóðing hjá avvarðandi myndugleikum at varveita eitt sunt og gott menningarumhvørvi til okkara børn og borgarar annars. Tí okkara limir vilja tryggja sínum kundum eina góða tænastu.
tøkir til slíkt. Nakað annað er hetta: Um vit sum borgarar skulu brúka stóra orku uppá at tryggja at okkara umboðan er verulig umboðan, hví skulu vit tá bara vera umboðaði? Hví kunnu vit tá ikki heldur
stovn Samhaldsfasta fyri gott og væl 20 árum síðan. Síðani tá er nógv vatn runnið, eins og nógvir av okkara pensionistun hava fingið eitt ískoyti aftur at síni fólkapensión. Ikki tí, ískoyti úr Samhaldsfasta
vinstravongurin og tónleikarar vóru eyka væl umboðaðir. Kollektivir og Perlan Jakobina Elingsggard greiddi okkum frá, at hetta var fyrstu ferð nakrantíð, at henda útgávan var spæld úr enda í annan. Hon hugleiddi
eitt minningarhald á Seyðisfirði, har fimm av teimum druknaðu monnunum eru grivnir. Tá kom samband okkara millum. Eg hevði eisini áhuga fyri slíkari søgu og kundi kanska geva okkurt íkast til hesa ætlan
búfólkunum at fara. – Nú bíða vit bara eftir bátinum. Vit høvdu ætlað at brúkt eina viku at gera okkum liðug, men tað gera vit ikki. Nú ræður bara um at koma avstað sum skjótast. Vit tíma slett ikki
fer at bera betri til at fiska sjálvir. Alt ber til, men í báðum førum hevur tað stóran týdning fyri okkum, at vit í góðari tíð fáa at vita, hvat og hvussu nógv vit sleppa at fiska, leggur hann dent á.
eigur Portalin, sigur Poul Hansen stutt: – Tað er væl tí, at onkur trýr, at eg kann geva felagnum okkurt, sigur Poul Hansen og leggur afturat: – Hetta er eitt púra nýtt øki fyri meg. Ein nýggj og
royna, og hugburðurin er góður. Men hetta er øðrvísi enn at spæla í 1. deild. Tað mugu vit venja okkum við, og vit trúgva framvegis upp á tað, segði Skála liðformaðurin Teitur R. Joensen. Eliesar Olsen
