in og Sjálvstýrisflokkurin skrivaðu undir í 96, hugsi eg at tað var, hvar ið Sambandsflokkurin av neyð kundi ganga við til at mann kundi kanna møguleikarnar fyri yvirtøkum. – So hetta eru nýggir tónar
Mangt er í neyðini nýtt verður sagt. Ikki tí at Sambandsflokkurin er í neyð í hesum døgum, um vit skulu trúgva tí nýggjastu veljarakanningini, men flokkurin er farin at nýta ógvuliga alternativar metodur
men kanska ikki so heppið fyri onkran annan. Tey mál, sum Hans Pauli nevnir í grein síni, hava onga neyð, hvørki málini um stakar uppihaldarar, sinnisveikaheim í Vági og Havn, bústaðarpakkin, leigulógina
Arge kom dragsandi við Carles Puigdemont bæði til Danmarkar og Føroyar fyri danskar pengar? So um neyð lærir nakna kvinnu at spinna, man standa illa til hjá Tjóðveldinum, tí teirra fólkatingspolitikkur
um, so ber einki til hjá Sambandsflokkinum. Hetta er ein trupulleiki fyri samgonguna. Tí er neyðugt hjá Fólkaflokkinum at lora eitt sindur, um samgonguni skal verða lív lagað. Tí kemur rættilig
argumentum um at geva hesum somu peningaáhugamálum enn betur sømdir. Stórkapitalurin er nevniliga komin í neyð av øllum sínum pengum, við negativum rentum í peningastovnunum. Umráðandi er tískil at fáa sett hesa
virka fyri javnstøðu og javnrættindum og arbeiða ímóti mismuni. • stuðla og hjálpa teimum, sum eru í neyð ella eru hótt. • stuðla og stimbra skúlaskapi, mentan og felagslívi. Samhaldsfesti og tað at tryggja
1. mai-røða: Tað eigur ikki at vera soleiðis í 2018, at fólk líða neyð her á landi og hava ilt við at fáa endarnar at røkka saman. Og tað eigur ikki at vera soleiðis í 2018, at barnafamiljur skulu stúra [...] hvussu væl vit duga at gagnnýta hesar møguleikar. Tað eigur ikki at vera soleiðis í 2018, at fólk líða neyð her á landi og hava ilt við at fáa endarnar at røkka saman. Og tað eigur ikki at vera soleiðis í 2018
við fatan mín tá ið hin háttvirdi John Johannesen var fyri sama mismuni. Ikki tí, at eg líði nakra neyð, havi nóg mikið av fæ og tálg til meg og míni – og uppvaksin við varsemi og sparsemi. Men hetta ræður
Jack London fekk innivist í Flower and Dean Street, sum ikki er til meira. Hann var skelkaður av tí neyð og tí skitti, fólk tá livdu í í Eysturlondon. Um hetta skrivaði hann bókina The People of the Abyss
