spennandi orðaskiftið um vísindi og menningarlæru er í hæddini, er endamálið við hesi grein at varpa ljós á tørvin á intellektuellum eyðmjúkleika, har orð Sokrates eru fyrimyndarlig: ”Tað, eg veit, er, at
og Da-Fø), sum Stiðin og Sprotin hava staðið fyri. Men einki av hinum málunum hevur enn sæð dagsins ljós. Spurningurin er hví? Svarið er einfalt. Tað eru tvørrandi førleikar hjá Kára á Rógvi, formanni tey
skyldur, sigur Carl Jóhan Jensen, rithøvundur í dagsins tíðargrein. Sosialurin varpar hesa vikuna ljós á Norðurlandahúsið, sum verður 25 ár hósdagin, við millum annað fýra viðkomandi tíðargreinum III.
seinastu tíðina fagnað við átakinum »Small Places Tour 2008«. Endamálið við átakinum hevur verið at varpa ljós á brot á mannarættindalógina, rekrutera eitt nýtt ættarlið av mannarættinda aktivistum og at savna
»Føroyskar Søgur« eru løtumyndir úr gerandisdegnum hjá føroyingum seinastu 100 árini, og tær varpa ljós á hvussu fólk hava livað og virkað á hesum veðurbardu oyggjum seinastu øldina«, útgreinar Uni L. Hansen
9 milljónir (also krónur) (nógv minni enn mín). Hvørgin av teim báðu seinnu hevur enn sæð dagsins ljós, tó at tær hava verið í umbúna í eini 6 ár. Og her er tað, at t.d. Orðabókagrunnurin skuldi verið
Europa, sum eisini tey norðurlendsku listafólkini vitjaðu, t.d. Theodor Philipsen (1840-1920), hvørs ljós- og litríku myndir eisini kunnu upplivast á framsýningini. Hugans landslag Nýbrotið var startskotið
Aurora boréale, t.e. norðan morgunroði, eftir finska tónaskaldið Uuno Klami – tónleikur, ið sá dagsins ljós stutt eftir kríggið. Vakur tónleikur, ið tá eftir døpur ár eyðsýniliga vildi vekja vónir um eina ljósari
bøkur og ítøkilig sambond við onnur universitet. Tað er heilt annað mál enn tað, vit draga fram í ljós. Sjálvandi vita vit, at ein og hvør japanari, sum kemur higar at granska t.d. fisk ikki skal læra
Framsýningin er so ljós og so leikandi løtt, at áskoðarin eina løtu gloymir árstíðina og at hetta er Heystframsýningin, sum uttan iva er nógv tann besta av felagsframsýningunum av føroyskari myndlist í