roknskapinum, at tað er ikki fiskivinnan, ger munin hjá felagnum, hóast endmál felagsins er at eiga skip, reka fiskivinnu, handil, ídnað umframt fíggjar- og íløguvirksemi og annað starv í hesum sambandi

umhvørvisdálking í Føroya søgu Tí heldur hon, at tað verður neyðugt at finna eina loysn, har útlendsk skip, og Tórshavnar Kommuna, eisini gjalda ein part av kostnaðinum, Men hon ásannar, at tað tekur sína

mánaði hetta ár, og við norsku strendurnar kom tað í vánaligt veður og sakk. - Her hava vit eitt gamalt skip, sum liggur ónortið, við navni og søguligum keldum. Hetta er heilt fantastiskt. Slíkt upplivir tú

uppslitin. Han vil eisini hava at vita um Strandferðslan fær nakra játtan næsta ár til at útvega nýggj skip fyri og um nøkur langtíðarætlan annars er løgd fyri at endurnýggja flotan hjá Strandferðsluni. Johan

stórari móttøku á kaini við røðum og tónleiki, tá ið skipini leggja at. Og síðani verður eisini “Opið skip” og kunning av ymskum slag umborð á skipunum. Næsti steðgur hjá skipafylginum er Århus, har kunningarátak

at fáa stabbagrótið undan aftur. Heiðursbrævið er ein tilgjørd mynd av stabbagrótinum sum Thomas Skipper hevur gjørt. Tá ið Hallur í Heiðinum takkaði fyri heiðurin, vónaði hann, at hetta serstaka plássið

kann takast til sláturs, er við brunnbátum í fleiri dagar førdur til lands, og haraftrat hava eyka skip og manning tikið upp deyðan laks í raktu alibrúkunum.

byrjaði hann at arbeiða á flogvøllinum og varð har í heili 35 ár. - Sum hálvgamal fór eg aftur til skips og so á kokkaskúla. Síðan havi eg siglt við ymiskum skipum. Tað er deiligt at sigla, og eg vóni at

Gregersen var fjølbroyttur vinnulívsmaður, har hann eitt nú veiddi villan laks, hevði sildaframleiðslu, skip og síðan aling, sum gjørdist til sólskinssøguna við Luna. Í dag hevur Gregersen-familjan eisini eitt

nakran at savnast við á jólum. Av ymiskum orsøkum situr onkur kanska einsamallur. Maðurin er til skips og børnini eru flutt av landinum, ella kanska eru tey øll farin av foldum. Tær nýtist kortini ikki