sita spyrjandi - og tað er sera svárt hjá vinfólkunum. – Øll bygdin er totalt í sjokk, og tað er ringt at trúgva tí, sum er hent. Vit eru bara eini 15-20 ungfólk í bygdini, so tað merkir okkum øll meint
fjølmiðlafólkum til eitt media-stunt sum hevði eittans endamál – nevniliga at seta Sambandsflokkin í ringt ljós. Men vit hava sæð tað fyrr – politiskt hatur hevur sprongt so mangar samgongur - og í Suðurstreymi
tingini, so bara eitt evarska lítið petti sást av tí. Soleiðis havi eg eisini gjørt. Gjørdist tað ov ringt at finna, fingu tey eitt sindur av hjálp. Varð krógvað á lágum staði, segði eg, líka sum pápi plagdi
tær fáar í tali og hetta kann undra, tá hugsað verður um teirra førleikar. Ongastaðni er støðan so ring sum í høvusstaðarrøkinum, har bert tveir heilsuhjálparar eru í starvi og eingin heilsurøktari. Ófaglærd
tað, sum kann henda, tá tú longu ert í steypafinaluni og á odda í landskappingini, tí tá er ofta ringt at seta seg upp, og leygardagin høvdu vit so ikki okkara besta dag. Men tá tað er sagt, so spældi
og mær. Eitt yðandi lív - við sprøklutum hønum og hana, sum vit argaðu illa, hoppibondum og høsnaringum. Minnisbrotini eru mong. Vit kundu ganga úti í hvítum løriftskóm alt summarið. Hevði man dálkað
ella í hvussu er áðrenn klokkan 22.00 4. november 03.12: Piddi ringir til persón, hann ikki hevur ringt til áður. Samtalan varar bert ein til tveir minuttir Eftir 03.12: Piddi verður dripin í sovikamari
fór frá húsum fyri at síggja hesar menninar lyfta, skumpa og tveita lutir, sum vanligt fólk høvdu ringt eftir kranabili fyri at fingið upp frá. Í nøkur ár hevur áhugin verið vaksandi og nøvn sum Jákup
tilfeingi – fiskur, olja, aling, búskapur – tjóðar - og húsarhald, globalur búskapur, búskaparliga ringrásin, áhugafelagsskapir, stjórnarskipan, politisk filosofi, altjóða politikkur, menning og
sum høvdu tað fyri at sita á trappuni í missiónshúsinum og spæla harmoniku. Strandabørnini stóðu í ring rundan um teir og lurtaðu. Helst hava teir spælt Loch Lomon, Old Lang Syne og Tipperary, ið eru sangir
