kommersið hevur kostað í ómakslønum, fundarpeningi og óneyðugari brúktari tíð, tað spyr bara eingin um – eins og eingin spyr um yvirkostnað og ábyrgd av løgtingshúsinum. Nevndi forrestin nakar ”public service”

móti svínakríminum. Tey eru ikki í vandabólki, men okkurt teirra er ein vandabólkur fyri onnur. Nú spyr tann árvakni lesarin: hvussu við fjórða statsvaldinum? Statsvaldið, sum skal verja fólkaræðið móti

pávavalinum, burtursæð frá tí hvíta roykinum. Fráfarandi tingformaðurin kallar floksformenninar til sín og spyr teir, hvør skal sleppa at skipa samgongusamráðingarnar. Tú ert sum limur í einum av tingflokkunum

undir. Hann er barnsliga undirhildin av tí og kundi aldri sæð seg sjálvan sum eina rottu. Tá konan so spyr hann, hvat tað er við tokum, og sjálv gevur sítt boð, sum fleiri hyggjarar eisini gera, so ørkymlar

standa til. Vónandi gongur ikki ov long tíð, til læknastjórin vaknar úr sínum vakurleikasvøvni og spyr seg sjálvan og síni starvsfólk, hvat skal til, fyri at Landssjúkrahúsið kann veita eins góða viðgerð

nna fyri Javnaðarflokkin, sum hevur sett Súsonnu Bertholdsen ein fyrispurning um málið. Ítøkiliga spyr hon landsstýriskvinnuna soleiðis í einum grein 52a spurningi um málið: 1. Hvussu líður við arbeiðinum

systrum sínum, ommu og abba sínum, og hvussu hann fellur saman tá hann skal avstað aftur og óskiljandi spyr: “Hvorfor skal jeg afsted igen, kan jeg ikke bare blive her?” og grætur av longsli, kann tað ikki

økinum. Hvussu leingi skulu vit tosa og leggja til rættis, áðrenn tíðin er komin til at fara ígongd, spyr Magni Laksáfoss retoriskt. Gjøgnum sína fakligu bakgrund sum búskaparfrøðingur hevur Magni Laksáfoss

venjing, aftaná venjing og í frítíðini – eg vænti, at um tú spyr ein og hvønn fótbóltsspælara, so siga teir tað sama: Tað er tíð og venjing. Spyr Árna (Frederiksberg) ella Adrian (Justinussen)…tað er tíð

menning av føroyskum spælarum? Er talið og skipanin av liðum í bestu- og næstbestu deildunum hóskandi, spyr Venjarafelagið í tíðindaskriv i í dag. - Tað at bara eitt lið flutti upp úr 1. Deild í fjør, og tað