limum hennara hin vælkenda stríðssangin: ?Kom kúgaðu kring allan heimin, øll niðurboygd av sorg og neyð. Nú kyknar eldurin úr eimi, nú verður stríð um lív og deyð.? ? ella Internationali, sum hann vanliga
Ólason Poulsen Formaður í Klaksvíkar Útróðarfelag Eftir at hava hoyrt stjóran á Norfrá klaga sýna neyð í fjølmiðlunum, kann eg sum formaður í Klaksvíkar Útróðrarfeklag ikki lata hetta fara ósvarað, og
føðingina - stóð væl til. Fyri okkum sum umboð fyri tíðindatænastuna var bert eitt at kæra okkara neyð um: Lítla dótturin svav og svav alla tíðina undir vitjanini. Hóast nógv arbeiði og larm í samband
er óluksáliga góð, heldur onkur av ferðafólkunum. Men letur ongan iva vera um, at hasa kann hann av neyð halda vera stuttliga, men trýr ikki einum orði. Og í stóran mun kann tað vera, at hann hevur rætt
kæra seg um. Hann fekk úr at gera, tí ikki færri ennn 3.000 fólk ringdu til hansara fyri at kæra sína neyð og mangt og hvat. Mong ringdu eisini til telefonfelagið og kærdu seg um, at tey sluppu ikki framat
Landssjúkrahúsinum og á viðgerðarstovum, tær verða fleiri og fleiri. Og tað stendur ikki Prince, men neyð og elendigheit av rúsdrekka og rúsevnum á rygginum á hesum brotnu menniskjum. Og tá so tann sunni
fylgja sær, og so sendi hann teir at boða evnageliið um syndanna fyrigeving og hjálpa menniskjum í neyð. Fyrst kallið at fylgja Jesusi, so sendingin at fara við honum út til onnur menniskju. Fyrst at fylgja [...] høvdið. Jesus halda tey ikki, tey hava fyri neyðini, og so slettis ikki sum tí krossfesta fyri synd og neyð teirra. Men at tæna og gera góðar gerðir, tað halda tey er neyðugt. Og rætt er tað, at gerningar hava [...] okkara. Við trúnni fáa vit viðurskifti við Gud í lagi, og við okkara gerningum tæna vit næsta okkara í neyð hansara. Trýrt tú á Jesus, sum tínum frelsara, so fær trúgvin eisini føtur at ganga á, og hendur at
r. Tí nyttar lítið hjá grannunum hjá mongu skeinkistøðunum at ringja á politistøðina at kæra sína neyð, um lív er í á skeinkistøðunum, hóast farið er um midnáttina.
Steinbjørn Jacobsen, Rodmundur Nielsen o.a. vóru við. Tá ein mikrofon er nærhendis, er ein sovorðin neyð at sleppa at tosa í hana, og gavst hesin møguleikin eisini á túrinum. Undirritaði gjørdi sama mistakið
sjónligt, og nógv av fólkunum, ið verða rakt av sparingunum eru hjálparsleys og fáa ikki kært sína neyð. Elin Reinert Planck heldur, at minstakravið hjá teimum gomlu á Lágargarði má verða, at tey fáa eitt