fólki, sum tað plagar at verða sagt. Elsta dóttirin, Sunneva, fór til Keypmannahavnar til fosturs. Skiparin hevði hana í forsvar. Hon búði niðri, til hon varð vaksin og lærdi til sjúkrasystir. Hanna,
1902 og Olivia f. 1905. Húsini hjá Pola, Arnesminde í Bringsnagøtu, eru uppkallað eftir Arna. Skip hansara Olivia er helst uppkallað eftir dóttrini. Í samband við umrøðuna av Onnu Margrethu og Georg
farin. Johannes Alfred og Hans Jacob búgva í Klaksvík. Joen Jacob fór sum teir flestu tá í tíðini til skips. Hann sigldi eitt nú við Kelduni og Svínoynni, sum pápi hansara í nógv ár var við. Joen Jacob gekk
farnar. Johannes Alfred og Hans Jacob búgva í Klaksvík. Joen Jacob fór sum teir flestu tá í tíðini til skips. Hann sigldi eitt nú við Kelduni og Svínoynni, sum pápi hansara í nógv ár var við. Joen Jacob gekk
pápa sínum vøttir. Eisini hjálpti hon Elsebeth Mariu at binda, tá Edvard, Klæmint og Karl fóru til skips. Hon bant vøttir til teirra. Hon minnist, hon fekk fimm fimmtioyru frá Bugganin aftur fyri. So tað
væl at kappast við teir stóru handlarnar sum Restorff, Evensen og Karl á Lag. Hesir handlar høvdu skip og lótu menninar, sum fiskaðu hjá teimum, fáa vørur fyri fiskipartin. Hetta hevði Sam ikki umstøður
hjálpa russisku skipunum til bryggju ella til at leggja at øðrum skipi, sum er komið í havn. - Hesi skip hava vanliga lítla ella onga síðuskrúvu, og tí arbeiðir Anna eisini sum ein síðuskrúva, siga teir
hon kundi seta við aftur. Tað fekk hon so eisini, og var kálvurin snjóhvítur. Onkuntíð kom føroyskt skip við sandoyingum inn hagar tey búði. Hetta var dagur í viku. Har tey búðu á Hebridunum, tosaðu tey
av næmingum og alment kjak um føroysk evni hvørt um annað. Um summarið, tá ið dreingirnir vóru til skips, vóru gentuskeið, meðan vetrarhálvuna vóru dreingjaskeið. Nógv munnu tey verða, sum hava gingið á
kríggið var eitt skip her frá danska vitaverkinum og kannaði vitarnar í Føroyum. Tað æt eisini Løvenørn. Vit spurdu okkum fyri, og fingu at vita, at danska vitaverkið hevði eitt skip, Løwenørn, sum æt [...] síðan suður um Kap Horn og norður aftur til Boston. Heimkomin fór Jóhannes til skips aftur, lærdi til skipara og førdi skip í fýra ár, men helt hann hetta sjólívið vera fátækt og einstáttað samanborið við [...] tíðliga at vita nógv um skip. Í veruleikanum hevði John meira hug til landbúnað enn til fiskiskap. Men uttan at vera borin til garð var ikki so nógv at velja í uttan at fara til skips, og hann heldur eisini