oyggjalandi í Norðuratlantshavinum hava okkara forfedrar við stríði og strevi í øldir gróðursett eina mentan væl tøðað við: Brochmand, Grundtvig, Kingo, Brorson, Holberg, háskúlum, Sjóarbóndanum, Jákupi Dahl
føroya fólki hugsar. Ole Wich hevur sjálvandi eisini henda rætt, hóast hann niðurger okkum sum fólk og mentan okkara, á ein ógvuliga ódámligan og ósømiligan hátt. Herferð Umrøðan í fjølmiðlunum sýnist annars
hava fullan rætt til sjálvstøðugan limaskap, tí vit eru eitt serstøkt norðurlendskt øki við egnari mentan, máli, søgu og okkara egna vinnulívi við teimum trupulleikum, sum har eru. Tá tað nú ikki ber til
Vit fingu lýst føroyska mentan. Vit fingu lýst føroyska málið, føroyska søgu, politikk vinnulív og so slapp hann sjálvandi eisini at síggja føroysku náttúruna, so eg haldi, at hann á hesi stuttu vitjan
okkara eru samd í, at hetta er púra burtur úr vón og viti. Er tað nakað, sum fer at oyðileggja okkara mentan, okkara fatan av at vera føroyingar og okkara alsk til náttúruna, so er tað júst slíkir tilstandir [...] onkrum føroyskum strámanni? Eg veit ikki, men eg haldi, at hetta kann vera ein stór hóttan móti okkara mentan, náttúru og landbúnaðarvirksemi. Eg, eins og flestu føroyingar, vilja varðveita náttúruna. Men vit
Somuleiðis eru viðmerkingarnar hjá blaðstjóranum nakað, sum ikki burdi verið við, skrivar Vónbjørt Vang í Mentan. Tann jaligi parturin Vónbjørt Vang metir, at samrøðan við Einar Már Guðmundsson eftir Berg Rønne [...] buldrið og tvætlið skal vera við og arga fólk, skrivar Vónbjørt Vang at enda. Les alt ummælið í blaðnum Mentan.
Soleiðis skrivar Kinna Poulsen, ummælari, í grein á listaportal.com. Har umælir og umrøður hon jabnan mentan og list, men nú hevur hon skrivað um tað at ummæla. Men ritgerðin hevur fingið meg at hugsa um mítt
nakað einfalt svar, nakað antin ella. Men sjálvt um eg ivist og ikki taki undir við sonevndari cancel-mentan, so má eg viðganga, at høga raðfestingin á Nýggjárskonsertini av russiskum verkum og russiskari úttalu
afundunum. Fólkini hava sjálvandi verið merkt av fleiri tingum, bæði sínum geografiska uppruna - mentan og virkismentanini á arbeiðsplássinum. Hetta hevur verið sera ymiskt, og ofta hava tað verið drúgvar
herfyri við, hvussu stóran týdning tað hevur, at vit leggja dent á spurningar sum umhvørvi, trygd og mentan - ikki minst tá vit skulu til at leggja lunnar undir eina nýggja vinnu - eina vinnu, sum vit vita