heim eiga at samstarva um at læra børnini at vera ansin í ferðsluni, at nýta súkluhjálm o.m.a. Bilførarar eiga at vísa fyrilit og at ansa eftir ferðini, serstakliga har nógv skúlaferðsla er. Ein spurningur [...] umhugsa hendan spurning og at gera nakað munagott við hann. Samanumtikið hava vit øll ? foreldur, bilførarar, skúli og avvarandi myndugleikar eina stóra ábyrgd fyri ferðslutrygdini, eina ábygrd sum vit øll

alt snýr seg um hugburð ? og um at sýna fyrilit, so vit ikki óntolnast og illneitast inn á aðrar bilførarar. Vit kundu tikið til okkum tríggjar tummilfingrareglar: Bilurin skal hava trygt vegtak, tryggja

tess størri vandi fyri van­lukku, og tess meira álv­ars­ligar eru van­lukk­ur­nar. Hildu allir bil­før­ar­ar há­marks­ferð­ina, so hendu ikki so nógvar vanlukkur. At fólk, sum eru ávirkað av rúsevnum eru

til gongu og í svørtum klæðum, ja so eru hesi at meta sum potentiell ferðsluoffur. Hvussu nógvir bilførarar tað verið seg í arbeiði ella í privatkoyring hava ikki einaferð ella fleiri ferðir verið líka við

Bæði Ferðslutrygd og løgreglan hava sent út áheitanir til bilførarar um at vera serliga ansin hesa fyrstu tíð­ina. Men umframt bilførarar, so setir hetta eisini serlig krøv til for­eld­ur. Ferðslutrygd

km/t økti steðgilongdina við 110 metrum væl meira enn 100% øking. Tað er heilt vist, at vit sum bilførarar læra nógv av slíkum venjingum. Og tað er heldur ikki av ongum, at okkara grannalond hava lagt slíkar

at slíkir dómar verða avsagdir. Nú ætlar stjórnin at krevja av dómstólunum, at ábyrgdarleysir bilførarar, ið drepa fólk í ferðsluni, fáa upp í 10 ára fongsul, tvs. at tað verður nærum mett ájavnt við

re­spekt fyri ferð­ini. Tað eig­ur øll ferðslu­und­ir­vís­ing eis­ini at byggja á –?og fá­ast bil­før­ar­ar ikki at skilja tað, so er und­ir­vís­ing­in ikki nóg dygg. Øll ferðslu­lóg­gáva eig­ur eis­ini

vanlukku, skal ikki góðtakast. Men slíkur atburður skal so sanniliga heldur ikki góðtakast, tá bilførarar seta mannalív í vanda – men bara eru so hepnir, at vanlukkan ikki hendi. Tað er vísundaliga prógvað

stóran týdning. Men tað skerst ikki burt, at tann, ið koyrir bilin, hevur størstu ávirkanina. Vilja bilførarar ikki uppføra seg siðiliga og skilagott í ferðsluni, so eigur tað at fáa álvarsamar avleiðingar