handanvegin. Alt annað enn eitt framtak verður eitt antiklimaks, sum eingin kann liva við. Líggjas Bóndi niðri við Hús, skrivaði í bløðunum fyri seinra heimskríggj soleiðis: ?Mót øllum hesum órætti er tað, at
var tað kvirran, sum hugtók teir, og tað fall slíkur friður á teir í Føroyum, aftaná ræðuleikarnar niðri í Evropa. Og tað var júst tað, teir trongdu til, áðrenn teir vórðu sendir heim aftur eftir krígslok
tað vil siga, at einasta jólahaldið her í Parima var tad føroyska - burtursæð frá á hernaðarstøðini niðri við hin endan á heimagjørda flogvøllinum. Har vistu hermenninir, sum eru ættaðir úr meiri siviliseraðu
Indonesia. Eg fekk at vita, at teir millum annað skuldu kanna hval. Tankarnir leitaðu aftur til Siggert niðri í taskuni. Tað er ikki so langt frá monnum millum Siggert og Trónd. Kanska hevur Tróndur nýtt Siggert
bosniskir stórmeistarar, ið gingu mestsum heimleysir, eftir at borgarakríggj var brostið á í heimlandinum niðri á Balkan, skuldu til Føroya at dvølja hetta summarið. Føroyski talvumboðsmaðurin hevði gjørt onki
afturat. Rógvi Nielsen er annars ein venjari, fólk leggja merki til í høllini. Hann situr sjáldan niðri, og okkurt kortið hevur hann eisini fingið frá dómarunum í hesum kappingarárinum. ? Eg vil siga tað
summarnátt. Kærleiki, loynidómar, guðalæra og sorg Yrkingin er um eitt ásttikið ungt par, ið spákar niðri á sandinum tíðliga eina blíða føroyska summarnátt. Tey síggja hvussu sólin, ið er í ferð við at seta
lýsa og mangan fekk mær ein góðan drýl og ein turran seið. Har inni høvdu Lena og eg sama spælið sum niðri á sandinum, bara at bekkirnir í bátinum ikki vóru steinar, men krakkar, men har inni spældi eg eisini
royndu teir eisini – bæði opinlýst og í tí dulda – at leggja fótonglar fyri meg, so eg skuldi »haldast niðri«. Veit ikki, hví hesi fólk hava valt henda framferðarhátt øll hesi árini, og enn minni skilji eg,
hetta hevði við sær, at hann flutti javnan bústað. Fyrstu árini hevur hann búð í Klaksvík, á Eiði, niðri í Havnini, í Hoyvík og í Danmark. Ólavur Rasmussen sigur seg minnast hava havt ein góðan og ikki minst