og sum ikki endar í útvatnaðum, sentimentalum hugleiðingum um okkara praktfullu náttúru og William Heinesen. Tað, sum Jeppesen er serliga vónbrotin av, er, at hugskotið við framsýningini ikki er nóg [...] á tonn í einum ummæli, sum sjálvandi hevði gálvandi yvirskriftina “Naturligfis”. Við Zachariasi Heinesen sum umráðandi undan­taki verða serliga verkini hjá føroysku listafólkunum útspilt sum dilletantisk [...] nevndi “Sanpaku-svitan”. Eisini hava listafólk sum Cathrine Raben Davidsen, Tórbjørn Olsen, Zacharias Heinesen og mong onnur arbeitt hjá Jan Andersson og Fríðu Brekku á Grafiska Verkstaði Føroya hetta árið.

i hjá Valdemar, har amboð og grýtur og pottar og annað fyrr vóru, og har Heinesen fyrr hevði handil og har ungi spírin William óivað hevur gingið og lagt framtíðarætlanir. Og í fjør sá so nýtt tiltak dagsins

greiddi frá um tónleik sín, t. d. Rondo Amoroso og um brævasambandið, sum hann hevði havt við William Heinesen, sum tá var 85 ára gamal . Hann átti 3 synir: Steinung, Tormud og Ketil. Hann greiddi frá um

Bæk, Sunleif Rasmussen og Kristian Blak hava skrivað Ólavi verk, men eisini eru verk grundað á William Heinesen og Jógvan Waagstein. Onki at taka seg aftur í, at Ólavur meistarar klassiska guitarleikin, sum

hava roynt at lýsa, hvussu Føroyar taka seg út á heimskortinum. Í Glataðu spælimonnunum lýsir William Heinesen Føroyar, sum eitt sandskorn á gólvinum í eini veitsluhøll. Síðan lýsir hann, hvussu man við

hugtikið mangan føroying við sínum gátuføri, vakurleika og ríkidømi. Sum smádrongur hugleiddi William Heinesen eisini um oynna, har hann úr loftsvindeyganum sá Borðina og ímyndaði sær, at við vitan sum stóð

umsett m.a. Harry Potter o.m.a. Helst ongin føroyingur spennir so víða sum Gunnar – jú kanska William Heinesen – hesir báðir. Tað er vert at nevna skald­­søguna “Undir suður­stjørn­um”, sum er eitt høv­uðs­verk

marsmánað, ber heitið “Forår i ord og toner”, og ofta er føroyskur dámur á, t.d. hava nøvn sum William Heinesen, Frits Johannessen, Knút Olsen, Pauli í Sandagerði og Regin Dahl verið umboðað, og føroyskar

hann fekk skil á skúlan. Men henda greinin snýr seg um hansara næstamann, og um hann skrivar William Heinesen: Skolens andenlærer var, skønt han var jyde, af en helt anden slags (enn Lauritsen.) Han hed

kaiini! Ein einasti ringdi dagin eftir og bað um umbering fyri tað sum farið var fram, og var tað William Heinesen. Hetta var samanbrestur takkað verði kommunistum her á landi, meir ella minni klæddir í tjó