Tað kom óvart á okkum, tá vit fingu boðini um, at tú mín kæra systir var deyð. Væl vistu vit, at tú var sjúk, men tú hevði fingið tað eitt sindur betur, so vit høvdu ikki væntað at tú fór so skjótt. S
Tað vóru tung boð at fáa, at tú góði pápi ikki longur vart okkara millum, enn einaferð mugu vit sannað, at Guds vegir ikki altíð eru okkara vegir. Tá tú vart her í Randers til konfirmatiónina hjá Róa,
Góða elskaða omma, vit sakna teg. Takk fyri øll tey góðu minni vit hava um teg. Tú vart altið so góð við okkum. Vit minnast, at tú plagdi at koma við bussinum niðan at vitja. Ofta komst tú tíðliga, og
Sum ein gøta í greið er at ganga eftir, sum ein varði í stinnur stendur og sum ein viti ið lýsir bjart, so einki ilt skal berast á. Soleiðis kunna vit lýsa teg, góði babba. Góði babba, abbi og verfaði
Leygarmorgunin 8. apríl fekk eg tey tungu boðini, at mín elskaða omma var farin. Eg var sjálvsagt gott klár yvir, at omma ikki var heilt ung longur, og at hon ikki hevði havt tað so gott ta seinastu t
Elma varð fødd 25. mai 1953. Hon byrjaði á posthúsinum í Havn 1. september 1970 og varð sett í fast starv sum kantórassistentur 1. juni 1973. Hon arbeiddi fyrst í 80-unum eitt styttri tíðarskeið á Frí
Tá omma fór á sjúkrahúsið fríggjadagin við ov høgum blósukri, vardi tað meg ikki, at eg skuldi blíva uppringd leygarmorgunin við boðunum um, at nú var omma farin herfrá. Hóast babba hevði roynt at for
Ja, brádliga fór tú heim til Harran, 68 ára gamal. Vit høvdu planlagt eina stóra familjufest í Fuglafirði í juli mánað. Tú fór til Íslands sum 15 ára gamal á Bóndagarð. Har bleiv tú verandi, fekk eina
Men vit vita so lítið, vit menniskju. Havi altíð vitað, hvør tú var, men ikki fyrr enn hetta seinasta hálva árið lærdi eg teg rættuliga at kenna, og tað eri eg glaður og takksamur fyri, tí tú lærdi me
Góða elskaða omma, vit sakna teg. Takk fyri øll tey góðu minnir, vit hava um teg. Tú vart altíð so góð við okkum. Vit hava so nógv góð minnir eftir teg, omma, og tey koma vit altíð at goyma í hjarta o
