løtur á ymsan hátt, sum dagliga góvu íblástur til tilveruna , men kanska er tað so, at tann vakrasti varðin í hesi gongd, var Per Eirik sjálvur. Friður veri við okkara góða vini, Per Eirik Hals. ---- Frits

fundur var millum samgongulimirnar hesi fýra árini. Eisini undan stórum atkvøðugreiðslum – sum t.d. tá Varðin Pelagic skuldi byggja – fekk eg onki at vita. Eg føldi meg noydda at siga, at um eg ikki fekk nøktandi

eins forútsigilig sum hjá øðrum listafólkum. Til dømis er tann monumentali og nationalromantiski “Varðin“ (1970) nýggjari enn aðrar at síggja til nógv meira modernaðar myndir sum eitt nú “Grótlaðing” frá

veruligan dialog í lag millum partarnar. Nei, veruleikin er sjálvandi ikki so einfaldur. Ein skal vera varðin við stereotypum. Tí fleiri kenna seg aftur onkrastaðni á miðjuni millum hesar stereotypur - og tó

komi við hesari rættleiðing, í vón um at onkur tekur hana til sín, lærir av henni, og verða meira varðin at koma við pástandum, uttan fyrst at hava tryggjað sær, at hesir eru sannir. Eg varð av Elsu sagdur

fáa stóran týdning fyri samfelagið, um hetta verður gjørt uppá ein skilagóðan máta. Ein stigvís og varðin útbygging er rætta leiðin at ganga. Talan er um djúpt vatn men infrastrukturur finst í økjunum nærhendis

A/S. - Grundarsteinurin til løtuna, vit eru saman um í dag, varð lagdur í 1985, tá ið felagið, P/F Varðin, varð stovnað av 16 parteigarum, harav 12 búði í Gøtu. Um hetta mundið vóru umleið 900 fólk heimahoyrandi

hevjaðu og kendust við, prógvaðu virði tess við egnum lívi, ja, líka til deyðan. Besti og virðiligasti varðin, ið vit sum her standa saman við eftirkomarum okkara, kunnu reisa teimum er at kennast við tað, bæði

meira enn mannakroppurin orkar at bera, og er hetta bert ein av fleiri góðum orsøkum til at vera varðin, tá tú ert í ferðsluni. Konufólk hava als ikki somu áskoðan á bilarnar, og hava so at siga ongantíð

kapitalisman sigra, so tað gellir eftirí! Tað er stóra verksmiðjan, sum Varðin Pelagic bygdi á tí gamla havnalagnum eitt symbolskt dømi um. Varðin fekk fólksins svimjandi ogn til gávus, og so kvitteraðu teir við