Voltaire, Corneille og Anatole France, og heldur tú, at tað er komið inn í annað oyrað og út aftur úr hinum (og tað manst tú halda?), so fert tú skeivur« (Føroyskað hevur Chr. Matras). Tað nervar hann greidliga [...] Matras, og hesin sigur frá, hvussu bilsin hann gjørdist, tá ið tað á Sorø Akademi frættist, at Jørgen-Frantz var farin at skriva yrkingar. Hann heldur kortini, at talið man ikki hava verið stórt og sigur [...] ein røð av øðrum frá ymiskum sanatorum og kurstøðum, men tú bleivst tann avgerandi. Hann bleiv ongantíð móður av at tosa og mølma um teg og royna at ætla um og lýsa teg. Ikki altíð uttan atfinningar, tí viðhvørt

tettar nøkur glopp og skrivar alt inn á maskinu. Í eini samrøðu vil hann vera við, at tað var júst tí at handritið var so ringt at lesa - tað var á tremur av útstrikingum og uppískoytum - at Gyldendal hevði [...] Álvaratos so trúði eg, at tað snúði seg um meir og minni leysar ætlanir, sum tú møguliga einaferð, tá ið høvi beyðst fórt at hugsa um at seta í verk«. Hann leggur tó aftrat, at hann veit, at Jørgen-Frantz ikki [...] víst tað frá sær. Hann fortelur somuleiðis, at: »Tá ið Jørgen-Frantz Jacobsen var deyður, bleiv eg biðin um at gera ein enda - tað haldi eg, at eg tori at opinbera í dag -, men eg tordi ikki. Og í dag

Voltaire, Corneille og Anatole France, og heldur tú, at tað er komið inn í annað oyrað og út aftur úr hinum (og tað manst tú halda?), so fert tú skeivur« (Føroyskað hevur Chr. Matras). Tað nervar hann greidliga [...] Matras, og hesin sigur frá, hvussu bilsin hann gjørdist, tá ið tað á Sorø Akademi frættist, at Jørgen-Frantz var farin at skriva yrkingar. Hann heldur kortini, at talið man ikki hava verið stórt og sigur [...] ein røð av øðrum frá ymiskum sanatorum og kurstøðum, men tú bleivst tann avgerandi. Hann bleiv ongantíð móður av at tosa og mølma um teg og royna at ætla um og lýsa teg. Ikki altíð uttan atfinningar, tí viðhvørt

Voltaire, Corneille og Anatole France, og heldur tú, at tað er komið inn í annað oyrað og út aftur úr hinum (og tað manst tú halda?), so fert tú skeivur« (Føroyskað hevur Chr. Matras). Tað nervar hann greidliga [...] Matras, og hesin sigur frá, hvussu bilsin hann gjørdist, tá ið tað á Sorø Akademi frættist, at Jørgen-Frantz var farin at skriva yrkingar. Hann heldur kortini, at talið man ikki hava verið stórt og sigur [...] ein røð av øðrum frá ymiskum sanatorum og kurstøðum, men tú bleivst tann avgerandi. Hann bleiv ongantíð móður av at tosa og mølma um teg og royna at ætla um og lýsa teg. Ikki altíð uttan atfinningar, tí viðhvørt

tettar nøkur glopp og skrivar alt inn á maskinu. Í eini samrøðu vil hann vera við, at tað var júst tí at handritið var so ringt at lesa - tað var á tremur av útstrikingum og uppískoytum - at Gyldendal hevði [...] Álvaratos so trúði eg, at tað snúði seg um meir og minni leysar ætlanir, sum tú møguliga einaferð, tá ið høvi beyðst fórt at hugsa um at seta í verk«. Hann leggur tó aftrat, at hann veit, at Jørgen-Frantz ikki [...] víst tað frá sær. Hann fortelur somuleiðis, at: »Tá ið Jørgen-Frantz Jacobsen var deyður, bleiv eg biðin um at gera ein enda - tað haldi eg, at eg tori at opinbera í dag -, men eg tordi ikki. Og í dag

ein røð av øðrum frá ymiskum sanatorum og kurstøðum, men tú bleivst tann avgerandi. Hann bleiv ongantíð móður av at tosa og mølma um teg og royna at ætla um og lýsa teg. Ikki altíð uttan atfinningar, tí viðhvørt [...] ntz Jacobsen seg vera greiðan yvir, at einki er at gera: »31. aug. kom Barbara yvir higar at greiða frá støðuni, og í gjár fór hon avstað aftur. Tað vikast ikki, at nú eigur annar maður hana, eg hevði [...] soleiðis eitur hon nú - at hann sjálvur sveimaði eitt sindur fyri systrunum báðum, men at tað ikki bleiv til meiri enn tað sama. Hvat viðvíkti Jørgen-Frantz var søgan ein onnur: »...ja, at hann hitti teg gjørdist

Voltaire, Corneille og Anatole France, og heldur tú, at tað er komið inn í annað oyrað og út aftur úr hinum (og tað manst tú halda?), so fert tú skeivur« (Føroyskað hevur Chr. Matras). Tað nervar hann greidliga [...] Matras, og hesin sigur frá, hvussu bilsin hann gjørdist, tá ið tað á Sorø Akademi frættist, at Jørgen-Frantz var farin at skriva yrkingar. Hann heldur kortini, at talið man ikki hava verið stórt og sigur [...] ymiskum slag, og hann skrivaði brot av fleiri skaldsøgum, m.a. um Østrøm-skeiðið og um munkatíðina í Kirkjubø. Men í 1922 gjørdi hann sær tað grein, at hann vildi arbeiða fyri Føroyum - og um somu tíð gjørdist

Hann vísir á, at fiskiflotin er við at gerast alt ov gamal, og tað er einki minni enn ein vanlukka, at vit ikki hava verið førir fyri at endurnýggja fiskiflotan. Tað kundi verið ein útvegur at skift flotan [...] Old á, at tað tykist sum, at virksemi kring Havnina bara veksur meira og meira, meðan útjaðarin minkar. -Vit kunnu ikki bara standa og hyggja at hesum útviklingi. Tað er neyvan heldur uttan grund, at norðmenn [...] Byrjar tú uppá nakað nýtt, so skal tað liggja í Havn. Spurningurin er, um tað er tað rætta. Tað kann jú vera, at tað er ein fyrmunur, at nakað er á bygd. Henrik Old sigur, at hetta skal ikki uppfatast sum ein

men VÍF kláraði at vinna fyri tað, tað hevði eg aldrin trúð! Tað vísur at ein breidd er á liðnum, og at aðrir spælarar duga eisini, men mín meting er, at um Ingi Olsen og Áki Olsen verða tiknir av liðnum [...] liðnum at verða við í oddinum. ­ Onkrir spælarar eru farnir burtur av, og fleiri av spælarunum í ár eru ungir og nýggir. Mínar royndir siga, at tað tekur tíð at spæla eitt nýtt lið saman og at spælarar [...] vísti, at stórur munur var millum VÍF og hini liðini í kappingini, men Palli Joensen heldur ikki, at orsøkin til tað var, at VÍF var so fram úr gott. ­ Støðið í kappingini í fjør var undir tað vanliga

er hjá okkum, sum eru í útlegd, at koma í heimbygdina og síggja ætt, vinir og kenningar aftur. Gott at kenna gestablídni og at kunna tosa saman um farnar tíðir. Síðani at spáka sær ein túr oman á kajuna [...] loyvir tað ikki nú. »Skopuningar eru eitt serstakt fólkaslag« verður onkuntíð tikið til av øðrum og tað er kanska nakað um tað. Tað er ein ung bygd, og fólkið er komið ymsastaðni frá at festa búgv. Tað hoyrist [...] haldast áfram norður í Høvdarhaga, kenna og hoyra náttúruna, fuglasongin og síggja seyðin, sum gongur um. Jú, eg kundi hildið fram at skrivað um, hvussu gott tað er, og hvussu nógv vit hava takka okkara skapara