vita, at pabba var horvin, broyttist alt. Lívið skuldi ongantíð blíva tað sama aftur, og sorg og saknur bleiv ein partur av gerandisdegnum. Alt kendist óveruligt, sum ein óndur dreymur. Vit sita eftir [...] byrðarnar saman við okkum. Eg veit, at vit ein dag skulu síggjast aftur í Himmalinum, har eingin sorg og saknur er. Vit elska teg, pabba “Delightful and loving, loved and admired, Dad, you’re my hero, my life
Tað er ein stórur saknur fyri okkum øll, ið komu at kenna Snæbjørg, ikki minst tú góði Dagfinnur, hennara fýra synir, ommubørn og sonarkona. Orð kunnu ikki greiða frá, hvat tað vælsignaða menniskja kom
allarbesti ert sleppur at bestemma kvøldsins dessert Og hetta: Tisi go tie oumraba klersas osv togt Ja saknur er í tær góða! Um Guð ikki finst, er tað eyðsæð eisini at taka frástøðu frá jomfrúføðing og uppreisn
samlaði familjuna. Hjá henni var altíð umsorgan, tíð og rúm fyri øllum, og er tað hjá okkum stórur saknur ikki longur at kunna fara oman á gólvið hjá Maju. Heilt til sín deyðadag varðveitti hon áhugan fyri
sigast, at tað kennist mikið undarligt at hugsa sær til, at so verur ikki framyvir. Ein øðiligur saknur er eftir tær, ikki minst hjá Magnusi sum í heilum spyr nær Kristin gubbi kemur. Nú veit hann, at
tykkum fram, har Derhard gjørdi eina lekra tertu til okkum. So Katrina góða, tín partur lá ikki eftir. Saknur er í tær. Væl var tú lýdd, tað sást á tí stóra skara sum fylgdi tær til tín seinasta hvíldarstað
til sín teg gloyma kann eg ei. Takk fyri umsorgan, kærleika og vernd - takk fyri teg! Nívandi er saknur, og hjartað tungt av sorg er nú vit ei longur hava títt blíða andlit her. Má Jesus-pápi gleðast um
sjálvandi taka støðu út frá sjónarmiðum um, hvat tænir heildini best. Í hesum sambandi er stórur saknur í eini yvirskipaðari kós í mentanarpolitikkinum hjá Tórshavnar Kommunu. So sum er tykir mær, at
VÍF 2 Dómarar úr Tjaldri: Trúgvi Mortensen & Kári Hansen. Hildu hampuligt skil á, men onkun tíð var saknur í fylgidómum, tá dømt varð fyri at halda í troyggjum.
skaða. Tá Jens Martin samstundis var mansvardur, vóru fáir, ið kundu hótta verjuna hjá kollfirðingum. Saknur var í Sverra Justinussen, men arbeiði hansara í lønardeildini hjá landsstýrinum førir við sær, at
