við Petru f. Gregersen úr Syðrugøtu, og tey giftust inn. Johannes er deyður, og nú býr 96 ára gamla Petra her. Fyrstu føroyingar við Smirli Omma og abbi vóru Elsebeth og Dánjal í Horni. Omma var dóttir Palla [...] hóast hann ikki hevði papír og mátti hava undantaksloyvi hvørt ár. Hann var eisini við hvalabátum og við Isafold hjá Skipafelagnum. Abbi sigldi uppá England og Týsk­land og aðra staðni. Hann kom umborð [...] Teir vóru sjey beiggjar og bert ein systir. Tað stuttliga var, at fleiri av beiggjunum, og ser­liga Bernhard og pápi, vóru sera hús­ligir. Teir kundu hjálpa mamm­uni bæði at vaska og rudda. Men tá hetta var

føtt, og mað­urin visti, at hann ikki var pápi at tí, kvaldi hann barnið og blakaði tað út í skógina. Hon græt og var heilt ólukkulig, men har var einki at gera. Seinni fingu tey bæði eina dóttir og ein [...] nógv um at vera við møtum og kirkjugongd. Seinnapartin vóru Gudina og Tshay steðgað í eini røð av løgreglubilum. Nakrir menn lupu úr einum bili og skræddu Gudina úr bilinum og fóru avstað við honum. Síðan [...] “Under Ethiopian Skies”, sum kom út fyrst í 1983 og síðan í 1987. Hetta er fyrst og fremst ein framúr góð myndabók, sum í vøkrum litmyndum lýsir Etiopia, fólk og land. Men seinast í bókini er eitt kapitul sum

árið gekk burtur við mann og mús. Hetta rakti Dánjal og familjuna meint, tí við Nólsoynni var eisini systirsonur hansara í Hósvík, og systirin har, Jensina, misti fleiri svágrar og næstrafólk. Dánjal mintist [...] trævøkstir og blómur. Ja, tað ber væl til at fáa tað at vaksa í Føroyum hjá teimum, sum duga snildirnar. Norðanfyri búðu Oluffa og Petur Bærentsen. Tey vóru ikki minni góðir vinir og bjóðaðu av og á Dánjal [...] dekkið, hetta var við Carl og tað var dýrdarveður, og eg festi mær í pípuna, kom hesin tankin til mín: “Hetta verður tær bara til forderv. Tá tók eg og tveitti pípuna fyri borð og havi ikki roykt síðan.”

frø:ingar, lærarar og pedagogar eins og hægri útbúgvingarnar á Handilsskúlanum. Somulei:is eigur ein KT-kjarni vi: bachelor-, master- og Ph.D.-útbúgvingum at ver:a skipa:ur, eins og ein masterútbúgving [...] Kunningar- og samskiftistøkni Ein fimti grundarsteinur er kunningar- og samskiftistøkni. N!tslan av kunningar- og samskiftistøkni í einum samfelagi hevur stóran t!dning fyri produktivitetin og harvi: eisini [...] í Føroyum skulu vit trívast og mennast, og øll skulu hava sømulig lívskor í einum tryggum vælfer:arsamfelagi. Samhaldsfesti og ábyrgd millum borgara og myndugleika skulu vera í hásæti. Vælfer:arsamfelagi:

vinnulívs- og verkafólki. Vit hava fjølbroyttar privatar fyritøkur og sterkar almennar stovnar. Vit eiga grønar og varandi orkukeldur. Vit verða kveikt av djørvum og nýskapandi mentafólkum og listafólkum [...] orku til heilsu- og umsorganaruppgávur og loysa orku- og umhvørvisavbjóðingar. Land og kommunur skulu bjóða út fleiri ítøkiligar verkætlanir til at menna eina sterka KT- vinnu, og stuðlast skal upp [...] gjøgnumskygni og góðsku í skrásetingum og málsviðgerð skal trygdin hjá borgarum og vinnufyritøkum vaksa munandi. Virkast skal fyri, at vit við góðari KT-trygd og førleikamenning verja land og borgarar

illa ílætnir, hattleysir og vattleysir, onkur var skóleysur. Sjálvur var eg í buksum og einari tunnari troyggju, hattleysur og vattleysur. Soleiðis stóðu vit alla náttina í kava- og sjóroki. Hetta er ringasta [...] umleið 14. Tann heita súpanin kom væl við, og ernaðust teir nakað. Nakað seinri kom  hreppstjórin og ein bóndi, sum eisini var altingsmaður, og onnur fólk við rossum og bilum at hjálpa. Hreppstjórin sendi boð [...] onglar og søkk (lodd). Bjargað varð eisini lyktir, byrsur, ymisk borð- og køksamboð, gluggar úr stýrihúsinum, 7 tunnur av olju og nakað av provianti o.a.. Av tí, at skipið var fult av sjógvi, og meginparturin

á fiska­bylgjuni og hoyrir Seagul rópa, um nakar hoyrir hann. Niels Jacob svarar aftur, og tá er trupul­leikin, at Seagul sum siglir við fiski millum Gretufjørðin og Føroyingahavnina og lá inni í Gretugjørðinum [...] mánað, og hann stongdi alla Føroyingahavnina. Tað vóru nakrir bátar, sum troðkaðu seg ígjøgnum ísin og fiskaðu út frá Godthåb. Men hetta vóru mest Nordafarbátar. Teir høvdu dekk, stýrihús og lugar og vóru [...] veður var, at vit høvdu úr at gera við at ansa bátinum, at stýra og at pumpa. Vit komu so inn í víkina og fóru so í hesa góðu smáttu. Primus og petroleum høvdu vit altíð við okkum, so vit høvdu tað ikki so

“Jeg ser Poul Isaksen, støt og rolig og mandig, og hans broder Christen med den vågne sans for lærdom og litteratur. Sommetider noget påståelig, men hurtig til at opfatte og lidt for moden af sin alder [...] to forbi­­gaa­ende Drenge og bad dem om at gaa hjem til den sov­ende Drengs Forældre og sige, at han laa og sov derude. Dette gjorde de og Drengens Søster kom saa ud efter ham og bar ham hjem. Mens han havde [...] millumstøðum á Sundi, á Oyrareingjum og í Kvívík og Vestmanna, har hon var heima hjá Ólavi sjálvum. Telefonin í Havn varð løgd inn í Geil, og var hetta fyrsta hús í Havn og millum fimm tey fyrstu húsini í landinum

kr, og var hetta nógv tá. Í 1900 var Símun heima. Hann tók tey gomlu húsini á Høgabóli niður og bygdi eini nýggj, og hetta eru húsini, sum enn standa á Høgabóli. Símun skuldi vera ein stak góður og kvikur [...] Símun fór suður, og tað var eisini beinanvegin leyst og liðugt. Gjørt var av, at Símin skuldi byggja teimum hjá Thomsen eitt íshús inn í Saltangará. Hann skuldi keypa sild og frysta hana og skuldi so lata [...] Tey átti eingi børn sjálvi, og tá ið foreldrini hjá Símuni vóru deyð, tóku Jógvan og Malena hann til sín sum teirra egna barn. Tey fostraðu eisini tvey onnur børn upp, Knút og Biritu av Vollanum, sum høvdu

at hava sæð, hvussu statt var, og hvussu vónleyst tað var at klinrta upp aftur, legði eg meg niður og lat alt í Guds hond. Og brátt sveiptist myrkrið um land og hav, og hin trølsliga náttin hvíldi yvir [...] Salt­angará og heimaftur. Sjálvur var hann við til ar arbeiða uppá vegin, hóast blindur kundi hann bora og annað eins og aðrir. Og Johannu ger enn sum áður alt innanhýsis arbeiði einsamøll, og torv ber hon [...] vóru kend og avhildin av nógvum føroyingum. Hús teirra stóðu nær við bygdarvegin, og tað er ikki ov nógv sagt, at tey vóru eins og ein miðstøð fyri komandi og farandi ferðafólk. Anna Malena og Poul fingu