bispur, Bjarni Bæk, vil ikki beinleiðis siga, at stórur tørvur er á prestum, men hann sigur, at prestar hanga ikki á trøðunum. ­ Einir fimm føroyingur eru í holt við at lesa til prest, men teir verða ikki

Annars er kirkjugongdin vanliga á middegi. Við til gudstænastuna vera bispur, dómpróstur og teir prestar, ið fyrr hava starvast her. Tað vera presturin Heri Joensen og Hans Jacob Joensen, bispur, sum fara

merkir tað, at klokkan er 10.30 í Føroyum. Fyrsta umfar er ólavsøkudag, 29. juli. Tað verður so meðan prestar og tingmenn gera seg til at fara í skrúðgongu oman í Dómkirkjuna ólavsøkumorgun, at føroysku telvararnir

framhaldandi dómsviðgerðini. Pilatus roynir ymsar vegir at sleppa undan at taka støðu; men hópurin - prestar, hermenn og uppøsta mannmúgvan - spotta Jesus og streingja á við ymsum argu-mentum at fáa hann dømdan

fekk prestur sína løn burtur úr tí, sum jørðin kundi geva. Heri Joensen vísir á, at harumframt gera prestar eitt skrásetingararbeiði fyri tað almenna, t.d. við at føra kirkjubøkur, skriva dóps- og navnabrøv

steypini. Eitt forvitnisligt tiltak leygardagin verður frá kl. 18-21, tá ið útvaldir persónar, eitt nú prestar og listamálarar, fara at mála hvør sín málning. Hesir verða seldir á uppboði sunnukvøldið kl. 21

viðkomandi síðani hevur uppfylt treytirnar og fingið meirilutin á bispavalinum, har meinigheitsráð og prestar atkvøða, kann kirkjumálaráðharrin ikki broyta hetta val, og bispur er valdur. Hetta merkir, at kirkjan

partar í málinum. ?Tað munnu vera ómetaliga fá, sum hava nakað ímóti at verða yvirtikin. Tað, sum prestar og politistar og onnur hava verið ótrygg við, er, at tey hava følt, at yvirtøkurnar verða skrumblaðar

til Føroya at halda gudstænastur annan hvítusunnudag. Stórt stríð var um hetta, tí fýra føroyskir prestar vildu ikki hava donsku bisparnar í sína kirkju at prædika. Orsøkin til tað var, at donsku bisparnir

kirkjurnar á Kirkju, í Hattarvík, í Svínoy, í Hvannasundi og á Viðareiði. Sum nevnt hava 41 aðrir prestar verið á Viðareiði. Teir seinastu minnast vit, eitt nú Meinhard Bjartalíð (1998), Erland Beder (1992)