mín persón og mítt lív, á ein so góðan og stóran máta, at tað finnast ikki orð fyri tí. At fáast við seyð dámdi honum eisini sera væl, at fara til fjals, at fletta, í hoyggjan og ikki minst, tá farast skuldi

ári. Um tú ikki var sjónvarpsvertur, hvat hevði tú so verið? Bóndi. Mær dámar so væl at fáast við seyð og rokast úti. Men eg kundi nú eisini hugsað mær at lisi løgfrøði ella medisin, men tað er nú á g

handverk av so ymsum slagi, og tá ið hann gevur sær stundir at spenna frá, veltir hann epli og fæst við seyð og gæs. Ofta verður sagt, at um tú skalt fáa nakað gjørt, so skalt tú heita á tey,sum frammanundan

árið havt meiri tíð saman við familjuni, sigur Jónhard. Umframt hetta, dámar honum væl at fáast við seyð. Hann er fastur fjallmaður “Úti á Dal” teir kalla. Og tá teir fara við ella eftir veðrum í Miðvágsurðini

barnaheimi hansara í Haldórsvík var seyðahald eitt evni, ið nógv varð tosað um. - Pápi mín hevði nógvan seyð, og soleiðis fekk eg eisini henda áhugan, greiðir hann frá. Týsdagin hittu vit hann norðuri á Viðareiði

menn, ið munnu hava hug til at vera heimagangandi, ansa eftir børnum, gera mat – og kanska fáast við seyð og gæs ella pjøssast upp á hús og urtagarð. Normarnir í verandi samfelagi høvdu sett ein slíkan mann

Tvøroyrar Kommuna bíðar eftir einum loyvi frá fútanum um at taka upp seyð, sum er farin inn har, hann ikki hoyrir heima, og afturfyri eitt gjald lata hann aftur til eigaran. Hetta kemur fram eftir at

kanska verið fleiri møtipláss, staðfestir hann. Seyður ella ferðsla Tummas Jacobsen hevur hevur nógvan seyð inni í Saksunardali, og hugsar sum vera man um hann. Tað er serliga um várið at hetta við koyringini [...] koyringini ger seg galdandi, tá teir plaga at fóðra seyðin fram við vegnum. Teir hava ikki mist nógvan seyð fram við vegnum, men hann óttast fyri, at hetta kann fara at seg galdandi, tann dag ið ein breiður vegur

sjálvur ikki hevur fingist so øgiliga nógv við at íðka ítrótt, tí hann gekk meira í haganum og fekst við seyð á sínum yngri døgum. Angrar onki Tórður Mikkelsen hevur arbeitt nógv og gjørt nógv. Millum tað hevur

ógvuliga fittur maður, og hevur verið ógvuliga virkin til sín aldur, dámdi sera væl at fáast við krýatúr, seyð, høsn og dunnur. Eisini knýtti hann teppir. Bát fekk hann sær eisini, og hevði hann mangar góðar løtur