øll vita, at Føroyar vórðu hersettar (fyrrapartin) 13. apríl 1940. Dagin fyri (haldi eg, tað var), fleyg ein Sunderland flúgvari sera lágt yvir oyggjarnar. Flúgvari um okkara leiðir tá á døgum var sjáldsom
deymin av fuglaskræpu, sum stóð so tráður niður úr drangunum, vit sigldu tætt inni undir. Í erva fleyg lundin. Og hann er nógvur í ár, láta teir at. At okkurt skip er farið at selja íslendskan lunda, halda
eg vildi, greiðir Kára frá. Ein onnur uppliving sum stendur sera frammarlaga, er fyrsti túrurin eg fleyg púra einsamøll. Tað hendi í samband við, at vit vandu at lenda. Touch and go, verður tað kallað, har
vatnið, sjóðið av Bøsdalafossi og havinum, ja, lukturin av haga, alt gekk upp í eitt vakurt lag. Tíðin fleyg avstað. Øll komu umborð aftur, eisini í øllum góðum. Túrurin heim aftur var eisini eitt satt upplivilsi
intensiteti, drama, hugtakandi einmansavrikum, knallhørðum verjuspæli og frálíkum málum. Stjørnan fleyg avstað Sum tað hevur víst seg mangan áður, tá ið júst hesi bæði lið bresta saman, so kann tað svinga
Í 1985/86 búði eg í Bonn í Týsklandi. Ein HF flokkur úr Suðuroy fór tá til Berlin á námsferð. Eg fleyg úr Bonn og var saman við teimum har eina viku. Vit gistu sjálvsagt í Vestur Berlin, tí tá var einans
veg. Teir sótu bringubrattir og ristu nev so reyð, teir taktu sjógvin tættir, og mest var ungt, ið fleyg.” Hesi ørindini hjá Mikkjali á Ryggi renna fram fyri meg, tá ið eg í huganum minnist aftur á tey fólk
við floglíkindunum millum lond, mest tí, at ein ommudóttir hennara við sama Petrinu-navninum fleyg sum flogterna. Jú, tíðir skifta. Eg minnist, tá ið Martin fór at grava burturúr har ovast á kongsjørðini
Í dag er føðingardagur hjá Atlantsflog, sum fleyg fyrsta túrin úr Vágum til Keypmannahavnar 28. mars í 1988. Her er eitt søguligt yvirlit: 1987: Tann 4. november leggur Lasse Klein, landsstýrismaður, fyri
ferðina niður. Annars kundi hann onki siga um, hvussu nógv ferðin var, men maðurin, sum varð raktur, “fleyg ígjøgnum luftina” sum hann málbar seg. Minnist onki Maðurin, sum varð ákoyrdur, sigur, at hann minnist
