-Endamálið við fastingini er fyri mítt viðkomandi ikki ein kurur, men ein avbjóðing eg ikki kann siga nei til. Málið er at liva lívsstílin í eitt ár, greiður Páll Oddur frá. Ein uppreistur móti matspillu Tað
skakkur av nógva hitanum, tá hann traðkaði á land, so vísti hann bara til aðrar líknandi royndir. - Nei, tað var sum so ikki heitt. Eg havi roynt at verið til kappingar í líknandi umstøðum, so hitan ræðist
úrslitið, tá ið tað eina góða løtu gekk stavn um stavn millum ja og nei-veljarar. - Hóast tað var ein ávísur munur allatíðina ? og nei-veljararnir ongantíð vóru fleiri enn ja-veljararnir, so var einki avgjørt [...] avgjørt ta fyrstu løtuna. Hann sigur, at tað vísti seg, at nei-atkvøðurnar hesa løtuna komu líkasum í einum "klumpi". Men tá ið avtornaði í Nólsoy leygarkvøldið, var tó eingin ivi um greiða úrslitið: 117
r hjá Javnaðarflokkinum, so fekk hon bjóða landsstýrissessin í innlendismálum, men valdi at takka nei. Tað segði hon í tíðindunum í Kringvarpinum fyri løtu síðani. Fyrrverandi javnaðarkvinnan upplýsti
hann sjálvur spældi. Tilboðið var ov lokkandi, segði hann á tíðindafundi í kvøld. - Eg fekk ikki sagt nei. Eg havi ein kærleika fyri felagnum, sum eingin kann taka frá mær. Eg havi spælt her og vart troyggjuna
Hann ætlar sær so ikki at finna sær annað arbeiði fyri á tann hátt at sleppa undan flogferðum. - Nei, eg fari skjótt aftur upp til Aukra. Tað verður helst frá Haugesund ella úr Stavanger, tí hesin fl
til, hvussu hann í framtíðini ætlar sær at manna Anitu, ið síðstu tíðina hevur ligið á Fuglafirði. - Nei, har er eingin støða tikin, sigur Søren Christiansen, sum heldur ikki kann svara uppá, hvørt hann fer
ymisk. Hetta síggja vit ikki minst í ferðavinnuni. Hevur tú upplivað/ hoyrt um aðrar sólarmyrkingar? - Nei, eg havi ongantíð upplivað eina sólarmyrking, men eg havi hoyrt eitt sindur um sólarmyrkingina í 1954
Føroya Sparikassa, dylur ikki fyri, at hann er ógvuliga fegin um heiðurin sum "Ársins Leiðari 2006". - Nei, hetta hevði eg slett ikki droymt um. Eg var ikki staddur á Hotel Føroyum, tá ið eg í døgurðatímanum [...] hann hevur sum leiðari, sum aðrir ikki hava, nú heiðurin fall honum í lut millum fleiri aðrar? - Nei, tað dugi eg ikki so væl at siga. Eg ivist onga løtu í, at vit hava nógvar góðar leiðarar, sum høvdu
afturvið. Tú kom víðari sum ein av trimum. Veist tú nakað um, hvør tykkara fekk flestar atkvøður? - Nei, eg havi hoyrt okkurt smávegis, men havi einki alment fingið at vita, sigur Guðrun. Klæðini Spurd,