árligum verjuútreiðslum. "Nær hevur Danmark vart Føroyar hernaðarliga, tá á hevur staðið?" spurdi Janus Kamban, eldri, forsætismálaráðharran, tá hann var her, men fekk einki svar. Ferð eftir ferð hava danir

Olsen, Kári Nolsøe, Bent Restorff, Mikines, J. Waagstein, Sigmund Petersen, Eyvind Dalsgaard, Janus Kamban, William Smith, Werland Johansen, Svend Lützen, Bergljót Heinesen og Niels Kruse. Framsýningin

er minnisvarðin yvir skaldið Jóan Petur uppi í Trøð í Kvívík. Men umframt mongu verkini úr gróti, gipsi og øðrum evnunum, stoypt í bronsu, hevur Janus gjørt mong smærri grafisk verk. Hann hevur skorið nógv [...] ólavsøkuframsýningarnar, sum tá var stóra árliga hendingin innan føroyska list. Í eitt langt áramál var Janus eisini fyristøðumaður í Listaskálanum, eftir at tað var eydnast Listafelagnum at reisa skálan í Gundadali [...] kenslurnar. Onnur eru meira lítillátin og eru ofta tikin úr dagliga lívi føroyingsins. Tey árini, Janus var í Danmark í 30-árunum, vóru byltingarár, og hann er ávirkaður av tí sosial-realistiska rákinum

myndahøggarin Janus Kamban, um sína nítiáranøv. Janus er føddur og uppvaksin í Havn, men ættartræðrir bera við bygdamentanina, einamest í Skúgvi og Sandoynni. Pápi hansara, Hanus Kamban, var borin til [...] Sandi og kendur við tey hjá Kamban, eggjaði Janusi til at fara tann listarliga vegin. Úrslitið var, at Janus, á sínum seytjan ára føðingardegi, sigldi til Keypmannahavnar. Janus ætlaði upprunaliga at gerast [...] Eftir fýra ára læru byrjaði Janus sum yrkislistamaður. Hansara fyrsta verk varð sýnt fram á Charlottenborg í 1936, og hann sýndi fyrstu ferð fram í Føroyum í 1937. Janus Kamban kom heim til Føroya stutt

Janus Kamban er miðdepilin í føroyskari myndandi list eftir seinna seinna heimsbardaga. Hann skipaði fyri framsýningum, eggjaði øðrum til, var vegleiðarin og álitið hjá heilum ættarliði av listafólki í [...] segði altíð sína hugsan klárt og beinrakið, men samstundis høviskliga. Í øllum verkum sínum hevur Janus leitað eftir skapi, sum er sterkt og einfalt í senn. Hansara myndevni fram um annað er tað vanliga

ans. Fyri sítt virki fekk faðirin vakra steinmynd fra Føroya Landsstýri í 1963. Hetta relieff av Janus Kamban hongur nú í Føroyahúsinum og er gáva frá Marianne og móðir hennara, tá ið faðirin var farin.

útlendskar, og hví ert tú so hugtikin av teimum? ? Áðrenn eg fór niður til Danmarkar, hevði eg Janus Kamban sum fyrimynd. Nakað av tí fyrsta, eg sá, tá eg fyrstu ferð var inni á Clyptotekinum og sá Rodin [...] føroysku náttúruni og er tí kanska meira soleiðis sum listin sær út aðrastaðni í verðini. Mótsatt Janus Kamban og Fritjof Joensen so avmyndar tú altíð menniskjað nakið. Hví? ? Eg havi tó modellerað menniskju [...] eisini, men eg mátti siga sum var, at eg einans hevði gjørt eina spegilsmynd. Hvat heldur tú um Janus Kamban og Fritjof Joensen, tínar undangongumenn innan føroysku myndahøggaralist? ? Eg haldi teir eru

skríggjar/ eftir litum". Og: "Fyri tað um fyrsti føroyingurin/ æt Grímur Kamban // er eingin grund til/ at hvør Hanus og Janus skal/ hava Kamban til eftirnavn (?)". Hetta er eitt sindur stuttligt, men alt annað

Sangin um deyða Falkin er ein hin besti á plátuni og tað var hesin Hanus Kamban brúkti sum intro í áhugaverdu sendingunum um Janus. Janus var ein eym og erlig sál. Ein erligur intellektuellur, ið ikki, sum [...] saman við Christiani, har yrkjarin og sakførarin Janus Djurhuus plagdi at vitja um kvøldarnar og um náttina, altíð við onkrari fløsku undir arminum. Janus, ið eg altíð havi elskað sum yrkjara, syngur Regin [...] kenslubornari darrandi rødd. Hvør hevur skilti betur hendan Janus enn Regin. Tað er nærum ógjørligt hjá mær at ummæla hetta, tí eg eri bæði ein stórur Janus elskari og ikki minni havi eg altíð havt ómetaliga stóra

Eftir Hanus Kamban fyrsti partur Tann mentunarliga og politiska lagnan hjá føringum í tíðini 1300-1800, sædd í samanburði við søguna hjá grannatjóðum í Atlantshavi um somu tíð. Mál og bókmentir sædd sum [...] ei okkum givið« eftir Hans Andrias Djurhuus. »Krúpandi er lívið mans, ormatos í runudíki«, yrkir Janus. Og, tekur Jóannes Patursson til í einum sangi: »Tað tykist okkum fjálgast at vera eins og kú, ið