Onki minni enn lívið verður sett uppá spæl, nú Tjóðpallurin setur øll segl til í uppsetingini av nýskrivaða leikinum hjá Jóanesi Nielsen »Aftan á undrið« - Eg rokni við, at fólk fara at hugsa eitt sindur
eisini nakað at gera við, at hesin parturin av gomlu Havnini er vorðin ein mentardepil. Her eru Tjóðpallurin og Müllers pakkhús, har nakrir av lívsins stóru spurningum verða settir undir orðaskifti. Hertil
kl. 22.00 Synarchy kl. 23.05 Páll Finnur Páll kl. 00.15 Hanus G. Johansen við bólki kl. 01.15 Tjóðpallurin: Martin Joensen 19.35 Stanley Samuelsen 20.30 Brandur Enni 21.35 Katla 22.40 Eager to Please 23
tað bjóðar Tjóðpallurin til hugnaløtu á staðnum við champagnu og øðrum. Í annaðkvøld kanst tú síggja videobrot, myndafrásagnir og samrøður frá leikinum á in.fo. Um leikin skrivar Tjóðpallurin: Á stálpallinum
upprunaligu ætlanina at byggja musikkskúlan í Sortudíki. Hann ivast ikki í, at skulu musikkskúlin og tjóðpallurin byggjast saman, ivast hann ikki í, at musikkskúlin verður skotin langt fram í tíðina. Hann sigur
verða grundarlag undir enn fleiri filmum av hesum slag. Korona gav flest øllum nakrar avmarkingar. Tjóðpallurin tók tó broyttu umstøðurnar, sum eina avbjóðing, og fór undir hesa tvørlistarliga leiklistasmiðju
síggja, hvussu vánaligt tað er. Men eg vil tó líka minna á, at sjónleikur í Føroyum er ikki bara Tjóðpallurin – hóast hann – og eigur – telur nógv. Uttan at reypa, so haldi eg, at eg havi skil fyri hesum [...] nú aftur í MáF, tilsaman nú í 29 ár. Men eg má siga sum er. Eg eri ógvuliga skuffaður. Tí síðan Tjóðpallurin var settur á stovn, eru vit bert gjørd minni og minni. Ikki tí at tey eru ov stór – men tað verður
eitt til allar tíðir viðkomandi evni. Ikki minst, tá talan er um kvinnuligar misnýtarar tekur Tjóðpallurin her eitt evni upp, sum vanliga er eitt stórt tabu, ikki bert í Føroyum, men so sanniliga eisini
Longu mánadagin 6. januar setur Tjóðpallurin hol á 2020 við frumsýningini av “Kynstrið at vera eydnusamur - 50 lívsreglur til eina toluliga tilveru” eftir virðislønta danska leikritahøvundan Rune David
send heim. Vit erpa okkum av mentan okkara, vísa fegin fram fyri fínum gestum – samstundis sum Tjóðpallurin hevur skammiligar umstøður. Tað eru nógvar orsøkir til, at tað gongur so illa, og fleiri teirra