avið. Jákup Oluf stóð á Sandinum og eygleiddi. Eyguni rukku ikki longur enn norður á Ennið, so fóru bátarnir afturundir. Men hugurin og flogið, fóru so langt sum tankin rakk, og onkuntíð var hann við

Tann 16. januar gjørdust ein hin syrgiligasti dagurin í mínum lívið. Tað var dagurin, tá ið eg fekk boðini um at góði vinmaður mín Terji var deyður ? einans 35 ár. Tað er heilt óskiljandi fyri meg at

Hann var mittastur av trimum brøðrum. Sigurd, tann eldsti fór fyri fáum árum síðani, og nú Poul Martin. Hjalmar er enn virkin sum góðskumetari, hóast hann er farin um pensjónsaldur. Hanna og Poul Mart

Tungt var at ferðast heim til Føroyar, eftir at hava fingið boðini um at tú ikki longur vart okkara millum. Hetta var so óveruligt og vónleyst, ? ja mest sum ein marra, har man bert vil vakna aftur ti

Tað er ógvuliga torført at byrja aftur í skúlanum, nú tú ikki longur er millum okk um. Tá hurðin gongur, hyggur man fyri at vita, um tú ikki kemur gangandi inn í floks stovuna. Tað kann ikki passa, at

hesaferð, sum tikin varð burtur í sínum besta blóma ? bert 19 ára gomul. Tað er so tungt at skriva minningarorð um teg góða Súsanna. Stutt tíð er tað síðani, vit sótu inni hjá okkum og prátaðu um alt, sum hent [...] mínum, vildi hava meg út ? ella eisini bara vera hjá mær. Ikki er tað hálvt ár síðani tú skrivaði minningarorð um Eyðun. At tú skuldi fara so skjótt aftaná ? á sama meiningsleysa hátt ? er ófatiligt. Tú vart

Tann 9. november 1999 var nokk tann dagurin, vit seinast koma at gloyma. Boðini um, at tú góði Jan, vart farin frá okkum vóru so óverulig, at vit enn ikki hava fatað tað heilt. Tú vart nakað heilt fyr

Tað kom sera dátt við, tá vit leygardagin 18. mars vórðu uppringd úr Sumba og sagt varð, at pabbaba var deyður. Hann fór frískur í song um kvøldið og longu morgunin eftir var hann deyður. Pabbaba varð

Tung var ferðin heim til Føroyar og suður á Torvheyggj eftir at hava fingið tey tungu boð um at tú ikki er millum okkum longur. Ongantíð fyrr havi eg sæð familjuna í so stórari sorg. Einans 19 ár og s

Nokk var Arnbjørn ikki ungur longur, og nokk var heilsan farin at bila, men brádligi deyði kemur altið sum eitt sjokk. Ringt er fyri okkum vinum, men hvaðna verri fyri børnini, sum tó heldigvís eru vi